Zoeken

The Song

  • Cinevision.be/nl quoteert The Song met een 2/5
  • Regisseur: Richard Ramsey
  • Cast: Alan Powell, Ali Faulkner, Caitlin Nicol-Thomas
  • Genre: Drama
  • Duur: 112 minuten
  • Releasedatum DVD: 12-02-2015
  • Distributeur DVD: Sony Pictures HE
Bekijk de cover van de film "The Song"
Van voor het zingen de kerk uit moeten de makers van ‘The Song’ niet weten. Zij maken in spreidstand de omgekeerde beweging. Voor het zingen de kerk in dus, daar het scenario van ‘The Song’ gebaseerd is op ‘het Lied van Solomon’. Solomon zoals de wijze koning uit het Oude Testament. Je weet wel, hij die zich liet verleiden door Sheba en in bijbelvieringen vooral wordt gebruikt in het verhaal waarin hij ermee dreigde om een kind in twee te hakken omdat twee vrouwen hun recht op de baby opeisten. Uit dat tijdperk stamt ‘the Song of Solomon’ – ook bekend als ‘the Song of Songs’ en ‘Canticles’. Een deel van het Oude Testament dat niet zozeer handelt over goddelijke zaken, maar meer over aardse liefde. Al kan je de tekst allegorisch gezien op verschillende manieren interpreteren. Iets wat regisseur-scenarist Richard Ramsey alvast deed, daar hij prompt een modern liefdesverhaal puurde uit de klassieke Bijbelse tekst.

‘The Song’ is gepokt en gemazeld is in de Amerikaanse bijbelgordel. Er zijn veel zogenaamde ‘christian rock groups’ die daar heel populair zijn, maar daarbuiten door geen kat zijn gekend. Hun populariteit nam vooral toe in de jaren negentig van de vorige eeuw, met bandnamen als Jars Of Clay, Audio Adrenaline, Thousand Foot Crutch, Fireflight en Decyfer Down. Een van de meer recentere toevoegingen aan het genre is het in 2007 opgerichte Anthem Lights, waar Alan Powell deel van uitmaakt als zanger, gitarist en pianist. Powell probeert het tegelijk als acteur en werd gecast in de hoofdrol van ‘The Song’: een toepasselijke keuze gezien zijn achtergrond als christelijke crooner.

Powell kruipt in de huid van – what’s in a name – Jed King, een beloftevolle singer-songwriter. Jed is de zoon van een gevierde country en western-zanger die in een seksschandaal verzeilde toen duidelijk werd dat hij een relatie had met een getrouwde vrouw. Jed heeft geen al te goede relatie met zijn vader en probeert het te maken als rondreizende zanger. Zo verzeilt hij op een wijnfestival, waar hij Rose (Ali Faulkner) tegen het ranke lijf loopt. Een rank christelijk lijf zelfs, want Rose ‘spaart zichzelf’ voor na het huwelijk. Geen probleem voor Jed die stapelverliefd met haar trouwt en zo de vader wordt van haar zoon. Net in die periode begint Jed heel veel succes te oogsten met zijn muzikale spielereien en moet hij veel de tourbus in en de baan op. En dan laat hij zich toch wel verleiden door she-devil in disguise Shelby (Caitlin Nicol-Thomas) zeker. Een drinkende en drugsnuivende vioolspeelster die hij tijdens zijn voorprogramma leert kennen en waarmee hij openlijk flirt en uiteindelijk zelfs een affaire mee begint. Geen wonder dat zijn huwelijk met Rose het moeilijk krijgt, en dan had hij voor haar nog wel speciaal zijn mooiste liefdesliedje ooit geschreven. Krijgt Jed de wind van voren van Rose, of is zij vergevingsgezind genoeg om haar man terug te verwelkomen en hem zijn uitspattingen met Shelby te vergeven?

Jawel, ‘The Song’ is een romcom met katholieke inslag. En heel veel halleluja-muziek. Een film die het bij de doelgroep – en dan vooral in Amerika – goed zal doen, maar die daarnaast vooral koren op de molen is van iedere zichzelf respecterende cynicus die zich niet eens de moeite zal getroosten om het kaf van dat koren te scheiden. ‘The Song’ is oeverloos naïeve en weinig opwindend gemaakte cinema die er zijn religieuze boodschap net niet inramt en verhaaltechnisch meer dan veertig maal veertig clichés uit het wierookvat schudt. Gelukkig dat Powell echt kan zingen, zodat er tenminste toch nog iets is dat ‘The Song’ een aura van geloofwaardigheid schenkt.

We geven grif toe dat we ons nog niet echt hebben ondergedompeld in het subgenre van de zogenaamde ‘faith films’, en afgaand op ‘The Song’ zijn we dat ook niet meteen van plan. Waar de katholieke en religieuze moraal in gewone Hollywoodproducties al eens vervaarlijk dicht naar de kitsch durft over te hellen, is er hier helemaal geen houden aan. Op zich niets mis mee uiteraard, maar de nuanceloze zwart-wittekeningen die Richard Ramsey ons in de maag splitst maakt van hem alvast geen goede profeet om een zo groot mogelijk publiek te bekoren, laat staan te bekeren.

Simon Couwens

© Cinevision.be/nl

   Bioscoop

   DVD/Blu-Ray