Cinevision
Film besprekingen: bioscoop, dvd en Blu-ray
Love, Rosie
Romcomliefhebbers aller landen: tijd om je te verenigen – hetzij virtueel, hetzij in levende lijve – en dit mooie kleinood te omarmen als betrof het een lieve kleine shih tzu pup. Zo poezelig aimabel is dit filmpje. Veel van de aantrekkingskracht is te danken aan de centrale vertolkingen: Lily Collins – dochter van Phil – bewijst eens te meer haar kordate naturel en ook medespeler Sam Claflin – die zich precies een dosis Hugh Grant-hormonen liet inspuiten – zorgt voor de juiste cupidoremi’s op de juiste plaats.
‘Love, Rosie’ is gebaseerd op de in 2004 verschenen roman ‘Where Rainbow Ends’ van de Ierse schrijfster Cecelia Ahern. Echte romcomholics kennen die dame misschien nog van het eveneens op een van haar romans gebaseerde ‘P.S. I Love You’ met Hilary Swank en Gerard Butler. Echt getrouw is het boek niet verfilmd: zo speelt de film zich af over een periode van twaalf jaar, in het boek wordt vijfenveertig jaar omgespit. Bovendien haalden niet alle personages uit het boek het scherm, en sommige karakters zijn anders ingevuld. Een vaststelling die enkel de devote fans van de roman uit hun hum kan brengen. Wie het bronmateriaal niet heeft gelezen en zich enkel de adaptatie laat welgevallen zal immers niet het gevoel hebben een onvolledig verhaal te hebben gezien.
De Rosie van dienst is Rosie Dunne (Collins). Sinds haar kleutertijd is ze dik bevriend met Alex Stewart (Claflin) en tijdens het opgroeien blijven de twee aan elkaar klitten. Ze delen puberaal lief en leed, en eigenlijk zijn ze echte soulmates die voor elkaar zijn gemaakt. Toch gaan hun wegen uiteen: zij heeft een affaire met een hunk, hij wordt verliefd op een plaatselijk model. En verhuist uiteindelijk van Dublin naar Boston, waar hij voor dokter gaat studeren. Rosies oorspronkelijk plan om hem te volgen loopt averij op als blijkt dat ze ongewenst zwanger is.
Een beetje droge kost, denkt de sarcastische cynicus in of naast jou misschien bij het lezen van die korte synopsis. Wel ja, een beetje. Maar eigenlijk toch niet. Aherns verhaal toetst een paar mooie levensfases af, en scenariste Juliette Towhidi (‘Calendar Girls’) vindt een mooie balans tussen de lach en de traan. Zelfs al eindigt alles uiteindelijk waar iedereen wil dat het eindigt, de weg ernaartoe voelt grotendeels geloofwaardiger en frisser aan dan tal van andere voorbeelden uit het genre. Een beetje ‘When Harry Met Sally’ – net als ‘What If’ een paar maanden terug - gemixt met ‘Four Weddings And A Funeral’: dat is eigenlijk ‘Love, Rosie’ in een notendop.
De regisseur van deze Brits-Duitse coproductie is de Duitser Christian Ditter. Die was hiervoor vooral bekend van kinder- en jeugdproducties: hij stond aan het roer van ‘Wickie En De Schat Van De Goden’ en twee ‘Krokodillenbende’-prenten. ‘Love, Rosie’ lanceert zo goed als zeker zijn internationale carrière: in Amerika kwam de film welsiwaar nogal stiefmoederlijk in de zalen, wereldwijd werd het budget netjes teruggewonnen. Vooral in Duitsland was de prent een dikke hit. Zijn volgende film ‘How To Be Single’ komt er volgend jaar aan en heeft onder meer Dakota Johnson, Rebel Wilson en Alison Brie in de cast. Als Ditter daar even geïnspireerd uit de hoek komt als met deze ‘Love, Rosie’ dan staan ons nog mooie dingen te wachten. Toch een kritische voetnoot: Ditter vertrouwt af en toe iets teveel op de soundtrack om zijn verhaal voort te stuwen, zeker tijdens de montagescènes. Wanneer de correlatie tussen beeld en geluid iets te doorzichtig wordt, schiet Ditter zichzelf een paar keer in de voet. Een bevalling op de tonen van Salt ’n Pepa’s ‘Push It’ bijvoorbeeld is net iets te infantiel. En een scène waarin Lily Collins in een colère schiet kon het gerust zonder Lily Allens ‘Fuck You’ hebben gedaan, zegt de muggenzifter in ons. Voor de rest: mooie, leuke en ontroerende tranentrekker. Zowel voor mannetjes als vrouwtjes.
© Cinevision.be/nl
Niets uit deze publicatie mag op welke wijze dan ook worden overgenomen zonder voorafgaande schriftelijke (per e-mail of brief) toestemming van de verantwoordelijke uitgever.