Zoeken

Inside Out

  • Cinevision.be/nl quoteert Inside Out met een 3/5
  • Regisseur: Pete Docter
  • Cast: Amy Poehler, Phyllis Smith, Richard Kind, Bill Hader
  • Genre: Animatie
  • Duur: 94 minuten
  • Releasedatum: 24-06-2015
  • Distributeur: Walt Disney Studios
Bekijk de cover van de film "Inside Out"
Koen Wauters wist het elf jaar geleden al, en nu is het de beurt aan Pixar om de boodschap te verkondigen dat het van binnen zit. De het slaat in ‘Inside Out’ op de emoties die iedereen meedraagt. Onze innerlijke ik, zeg maar. Voor het gemak samengevat in en afgerond op vijf emoties: plezier, verdriet, angst, boosheid en afgunst. Die emoties bepalen voor een groot stuk wie we zijn, en zitten in de fantasie van Pixar klaar achter de knoppen van een controlecentrum in de hersenen om het leven van hun gastheer of -vrouw in goede banen te leiden of om gepast te kunnen reageren op de prikkels in zijn of haar leven.

Pixar past de emotiemallemolen toe op het leven van de elfjarige Riley Anderson. We zien hoe ze vanaf haar geboorte die vijf emoties met zich meedraagt, maar het is pas vanaf het moment dat Riley elf is – en ze met haar ouders van Minnesota naar San Francisco verhuist – dat het verhaal echt uit de startblokken zit. Riley kan immers niet aarden in de nieuwe woonst in de grootstad, en al snel voelt ze zich depri en alles behalve gelukkig. In welke mate dat echt haar schuld is, is de vraag. Aanvankelijk probeert Riley om het beste te maken van haar nieuwe situatie, het is pas wanneer Plezier en Verdriet per ongeluk Rileys kernherinneringen uit haar bewustzijn verwijderen dat het leven de eens zo joviale elfjarige niet langer toelacht.

‘Inside Out’ is het geesteskind van Pete Docter, Pixarlid van het eerste uur die meeschreef aan ‘Toy Story’ en later ‘Monsters Inc.’ en ‘Up’ mocht regisseren. Het succes van ‘Up’ plaveide de weg voor ‘Inside Out’: Pixar probeert immers om zoveel mogelijk atypische onderwerpen te verfilmen en Docter had met ‘Up’ bewezen om daar een neus voor te hebben. Uiteindelijk duurde het zes jaar vooraleer ‘Inside Out’ in kannen en kruiken was: onder meer omdat er veel tijd werd gespendeerd aan de storyboards en aan het volledig op punt zetten van het scenario. 

Na het ondermaatse ‘Cars 2’, het onderschatte ‘Brave’ en het onterecht genegeerde ‘Monsters University’ levert Pixar met ‘Inside Out’ – hun vijftiende langspeler – een prent af die unaniem geloofd en geëerd wordt. Er zijn er zelfs die beweren dat dit hun allerbeste film ooit is. Dat ‘Inside Out’ een goede en hoogst originele animatieprent is, staat buiten kijf. Om op dezelfde hoogte te staan als de echte meesterwerken van de studio, komt hij toch nog een paar punten tekort. Zo is de grondlaag van ‘Inside Out’ – de hereniging van een (vrienden)familie – in zo goed als elke Pixarfilm te vinden. Hier en daar zijn nog meer overlappingen te bespeuren: het labyrint tussen de herinneringsballen verschilt op zich niet veel van de deurendoolhof uit ‘Monsters Inc.’ en het tweede deel mist de finesse van het meer gestroomlijnde eerste half uur waarin de plot en de personages worden voorgesteld. Helemaal snor zit ‘Inside Out’ zeker niet, maar dat is uiteindelijk geen reden om er niet door betoverd te worden. Daarvoor is het immers fleurig, kleurig, inventief en spiritueel genoeg. Wie alle grappen – zowel die in de voor- als achtergrond - of alle slimme woordspelingen wil meepikken heeft aan een visie zelfs niet genoeg. 

Kortom, met ‘Inside Out’ beloont Pixar de trouwe fan en herstelt de studio het vertrouwen bij wie hen had afgeschreven. Of hoe Pixar alle troonpretendenten – van Dreamworks over Blue Sky tot Illumination Entertainment – nog maar eens toont wie de echte koning is in het Amerikaanse animatieland.  

Simon Couwens

© Cinevision.be/nl

   Bioscoop

   DVD/Blu-Ray