Cinevision
Film besprekingen: bioscoop, dvd en Blu-ray
The Woman In Black: Angel Of Death
Hammer Horror is al een paar jaar terug up en running, maar hun huidige output valt niet te vergelijken met die tijdens hun hoogdagen. Zeker niet qua kwantiteit. Kwalitatief gezien scoorden ze met ‘Let Me In’ en ‘The Woman In Black’ twee aanvaardbare hits. Dat die tweede een sequel krijgt, is eigenlijk best verrassend te noemen, als je weet dat de trekhaak van die eersteling – Daniel Radcliffe – niet present tekent voor nummer twee. Een vervolg dat eerder de kaart van de titelherkenning trekt met andere woorden, dan voort te borduren op het personage van Radcliffe. En die titelherkenning is zeker in het VK groot: de gotische thrillerroman van Susan Hill is daar een regelrechte klassieker, en de toneeladaptatie ervan staat al vijfentwintig jaar op de affiche in het Fortune Theatre in de Britse West End.
‘The Woman In Black: Angel Of Death’ ontplooit zijn scenariostructuur tegen de achtergrond van de tweede wereldoorlog. Het Duitse leger bombardeert de Londense binnenstad, en om de kinderen in veiligheid te brengen organiseert de Britse overheid transporten naar het platteland – zie ook ‘The Chronicles Of Narnia’. Lerares Eve Parkins (Phoebe Fox) maakt de reis voor mee als escorte voor een tiental kinderen, en komt daarbij onder het toezicht van de norse directrice Jean Hogg (Helen McCrory). Het plan is om de kinderen onderdak te verlenen in Eels Marsh House. Geen slim idee, daar de geest van Jennet Humfrye nog steeds in dat huis rondwaart. En die heeft na het overlijden van haar kind en haar eigen dood nog steeds geen rust gevonden. Met een verse stroom kinderen onder haar invloed heeft ze meteen genoeg zieltjes die ze tijdens haar wraakzuchtige strooptocht kan offeren. Haar aandacht blijkt vooral uit te gaan naar de wees Edward (Oaklee Pendergast), en het is diens bizarre gedrag dat Eve erop attent maakt dat er iets niet pluis is in Eels Marsh House.
Als er een genre is waarin het moeilijk is om nog origineel uit de hoek te komen, dan is het de paranormale horrorthriller wel. Het succes van de ‘Paranormal Activity’-reeks en de ‘Insidious’-franchise zorgde voor een stortvloed aan spookhuisthrillers en die hebben lang niet allemaal de relevantie van ‘The Conjuring’, een van de beste titels uit de recente golf. ‘The Woman In Black’ was eveneens een van de betere, en dit vervolg doet zijn uiterste best om het doelpubliek niet met een kluitje in het riet te sturen. Iets nieuws of fris leveren televisieregisseur Tom Harper en scenarist Jon Croker niet af, maar wat ze doen weet – binnen de voorspelbare grenzen van het genre – best te beklijven. De historische achtergrond vormt een geslaagde meerwaarde, en de spookvrouwscènes zijn met degelijke spring of ik schiet-grondigheid in beeld gebracht. Indien Harper van plan was om met deze sequel een oerdegelijke hommage te draaien aan de culturele erfenis van Hammer Horror, dan is hij daar netjes in geslaagd. Met als resultaat een paranormaal tussendoortje dat sfeervol genoeg om zich aan de goede grens van de kippenvelgrens te positioneren.
© Cinevision.be/nl
Niets uit deze publicatie mag op welke wijze dan ook worden overgenomen zonder voorafgaande schriftelijke (per e-mail of brief) toestemming van de verantwoordelijke uitgever.