Cinevision
Film besprekingen: bioscoop, dvd en Blu-ray
Walesa, Man Of Hope
Dat Polen in het decennium van Indiana Jones, Rubiks kubus, The Cannon Group en synthesizerpop vaak het centrum van de wereld leek kwam door twee mannen: Karol Wojtyla en Lech Walesa. De eerste kwam als paus Johannes-Paulus II veelvuldig in het nieuws – onder andere door neergeschoten te worden op het Sint-Pietersplein, door een fel bijgewoond bezoek aan België af te leggen en door te fungeren in de Nederlandse carnavalhit ‘Popie Jopie’. De tweede was de drijfveer van de politieke partij Solidarnosc die opkwam voor de rechten van de gewone man, in 1983 de Nobelprijs voor de Vrede ontving en in 1990 president van Polen zou worden.
Walesa’s leven is nu ook in een film gegoten. En niet zomaar door eender wie. Regisseur van ‘Walesa – Man Of Hope’ is immers de inmiddels negenentachtigjarige Andrzej Wajda, die met gelauwerde klassiekers als ‘Man Of Marble’ (1977) en ‘Man Of Iron’ (1981) de Poolse cinema voor een groot stuk op de wereldkaart zette. Titelgewijs kan je alvast besluiten dat ‘Man Of Hope’ een trilogie afrondt, en zelfs inhoudelijk is dat zo daar de drie films samen een stuk Poolse geschiedenis bestrijken: vanaf het naoorlogse juk van het stalinisme tot de situatie vandaag.
Wajda is een persoonlijke vriend van Lech Walesa, wat het moeilijk maakt om deze biopic helemaal onbevooroordeeld te bekijken. Toch liet Wajda verstaan dat hij de kritische stem niet zou schuwen. Op twee uur tijd zorgt hij alvast voor een interessante geschiedenisles: alles wat je moet weten om een hartig woordje te kunnen meespreken over de spraakmakende Pool passeert de revue. En is vaak ingebed in echte archiefbeelden, waarbij Wajda zelfs zo ver gaat om het gezicht van acteur Robert Wiekiewicz op het echte lichaam van Walesa te kleven. Het is zowaar een wonder dat Forrest Gump niet opduikt.
Walesa liet voor het eerst van zich horen in de jaren zeventig, toen hij nog dokwerker was. De jaren zeventig waren voor velen weinig fleurig in het communistische land: crisis en depressie voerden de boventoon, de prijzen van consumptieproducten stegen en de lonen maakten een omgekeerde beweging. Walesa werkte zich op tot vakbondsleider en schuwde de kritiek op de communistische leiders niet. Die kritiek zorgde ervoor dat hij meermaals werd gearresteerd, maar daar liet hij zich niet door afschrikken. Met als gevolg een Nobelprijs en de rol van de eerste democratisch verkozen president in Polen. Walesa’s turbulente privéleven passeert eveneens de revue. Hij had acht kinderen, wat zijn rol van familieman in combinatie met politiek icoon niet altijd van een leien dakje liet lopen.
Als biografie heeft ‘Walesa, Man Of Hope’ dezelfde tegenkantingen als vele andere: soms te fragmentarisch, soms teveel van de hak op de tak, soms te belerend. In die optiek is de prent weinig verrassend. Tegenvallen doet het resultaat echter niet: Wajda weet duidelijk waar hij het over heeft – hij maakte de periode actief mee – en weet zijn eerbied voor Walesa boeiend te integreren binnen het historisch tijdskader. Dat de meer kristische tegenkantingen toch eerder opvallen door hun afwezigheid dan aanwezigheid zullen we maar als onvermijdelijk beschouwen. De centrale vertolkingen van Robert Wiekiewicz als Walesa en van Agnieszka Grochowska als zijn echtgenote Danuta vormen hoe dan ook de kers op de filmische taart.
© Cinevision.be/nl
Niets uit deze publicatie mag op welke wijze dan ook worden overgenomen zonder voorafgaande schriftelijke (per e-mail of brief) toestemming van de verantwoordelijke uitgever.