Cinevision
Film besprekingen: bioscoop, dvd en Blu-ray
The Choice
Keuzes op het levenspad, en op het onkruid tussen de kasseien daarvan. We komen ze elke dag tegen. Zuur of zoet, heet of koud, groen of rood, groot of klein, glad of plat … ja, het brein stokt er af en toe van. Dat weet ook Nicholas Sparks, die er in 2007 zelfs een volledige roman over schreef, en die voor het gemak ‘The Choice’ noemde. Al is de keuze die hij propageert vooral romantisch gekleurd. De man is niet voor niets de geprefereerde tranentrekker van menig boekenverslindend vrouwspersoon. Inmiddels zijn elf titels uit zijn troubadouroeuvre netjes en minder netjes verfilmd. Tot lering en vermaak van menig filmsavourerend vrouwspersoon.
Wat was de vorige Nicholas Sparks-verfilming nu ook al weer, vraag je je misschien af. Dat was ‘The Last Ride’ waarin beaus Britt Robertson en Scott Eastwood elkaar het hof mochten maken. In ‘The Choice’ zien de mooie mensen eruit als Benjamin Walker en Teresa Palmer. Hij is Travis Shaw, een dierenarts die in het gezapige kuststadje Wilmington woont. In het oeuvre van Sparks zijn alle kuststadjes trouwens gezapig, maar dit terzijde. Op een dag staat hij oog in oog met zijn kakelverse buurvrouw Gabby Holland, en Cupido – op vinkenslag liggend in het zweet des romantisch aanschijn – schiet meteen raak. Eureka en bestel die trouwjurk al maar, denk je misschien meteen. Zo snel kan/mag dat echter niet, want doktersstudente Gabby heeft immers een relatie met collega-dokter Ryan. En ja, Gabby zal dus moeten kiezen, hé.
Het feit dat Gabby’s lief veel en ver uithuizig is, heeft de twee tortelduiven heel wat kans om hun romance aan te zwengelen. Wanneer Ryan terug thuis is, slaat de twijfel toe bij Gabby, maar uiteindelijk kiest ze toch voor Travis. Eureka en bestel die trouwjurk uiteindelijk toch maar. En wat kinderspullen ook, want uit het huwelijk tussen de twee ontspruiten twee lieve zwijmelkindjes. En Ryan? Die blijft verweesd achter, de stakker. Of toch niet? Zoals wel meer het geval bij Sparks speelt het verhaal zich over meerdere periodes af. Dat is ook in ‘The Choice’ zo. De stiekeme romance tussen Travis en Gabby doet eigenlijk enkel maar dienst als intro voor wat er zich enkele jaren afspeelt. En wat dat is … je mag veel zeggen van Cinevision, maar niet dat we je Kleenexpret gaan vergallen. Kortom, dat moet je zelf maar snotterend ontdekken. Weet enkel dat ook Travis zich met een hartverscheurende keuze zal geconfronteerd zien.
‘The Choice’ is niet de beste van de vele Sparksadaptaties – en dan drukken we ons nog braaf uit. Welke dat wel is? Ons geld gaat alvast naar ‘Message In A Bottle’, al is het maar omdat Kevin Costner, Robin Wright en Paul Newman daar heel mooi in acteerden. Maar dat was in 1999. Anno 2016 zit de mot toch een beetje in de Sparksfilms, en dat wordt hier meer dan ooit duidelijk. Sparks wentelt zich iets te graag in de schmaltz en het sentiment, en dat is nefast voor de diepgang en het verrassingselement. Clichés halen het uiteindelijk boven echte emoties, en dat resulteert eerder in een clichématige blauwdruk dan in een strak uitgetekend architecturaal stukje hoogstaand drama. Opvallend is wel dat Sparks’ film- en productiepoot, waarmee hij een vinger in de pap te brokkelen had bij de op zijn boeken geproduceerde films, inmiddels te kennen heeft gegeven er mee te stoppen. Wat – vrees niet, dames en deernen – niet betekent dat daarmee een eind komt aan de verfilmingen van zijn boeken. Ook al stelde deze ‘The Choice’ wel teleur aan de boxoffice, zeker in vergelijking met het gros van de voorgaande titels.
Wie de – nog niet zo bekende – adonissen zijn die huilend de finish moeten zien te halen? Benjamin Walker heeft nog niet zoveel ervaring binnen het zakdoekengenre, daar hij vooral bekend is als Abraham Lincoln in de sof Abraham Lincoln: Vampire Hunter en als Patrick Bateman in de musicalversie van American Psycho. Teresa Palmer is al in iets meer films te zien geweest, en bij de pinken zijnde alleskijkers kennen haar misschien van bijrollen in onder andere ‘I Am Number Four’, ‘Warm Bodies’ en de op zijn bek gevallen ‘Point Break’-remake. Regisseur Ross Katz bewijst dan weer dat hij meer kaas heeft gegeten van films produceren (‘Lost In Translation’, ‘Marie-Antoinette’, ‘In The Bedroom’) dan van regisseren.
© Cinevision.be/nl
Niets uit deze publicatie mag op welke wijze dan ook worden overgenomen zonder voorafgaande schriftelijke (per e-mail of brief) toestemming van de verantwoordelijke uitgever.