Cinevision
Film besprekingen: bioscoop, dvd en Blu-ray
Elephant
Vorig jaar schokte Michael Moore de filmwereld met zijn documentaire ‘Bowling For Columbine’, waarin hij de Amerikaanse wapenwetgeving zwaar op de korrel nam. In ‘Elephant’ kaart regisseur Gus Van Sant hetzelfde thema aan, met dit verschil dat de regisseur van ‘My Own Private Idaho’, ‘Psycho’ en ‘Good Will Hunting’ geen standpunt inneemt, maar observeert. Hij schotelt ons een momentopname voor uit het leven van verschillende studenten. Zo is Van Sants film een hoogstandje wat betreft het verweven van verschillende verhaaltjes. Er wordt heel wat herhaald en achteraf bekeken wordt er dus ook maar heel weinig verteld in deze amper 81 minuten durende film. De vertolkingen van de meeste acteurs zijn weinig speciaal, maar passen perfect in het geheel. Ze zien er allemaal uit als studenten, maar door hun minimale dialogen en weinige uitdieping hebben we maar weinig voeling met de personages.
En dat is nu het grootste probleem van ‘Elephant’. Doordat we ons niet in de denkwereld van de protagonisten kunnen inleven, begrijpen we ook niet meteen de motieven van de twee door het lint gaande studenten, die een waar bloedbad aanrichten in hun school. De apotheose is niet schokkend en mist een klein beetje zijn effect. Van Sant doet te hard zijn best confronterend over te komen, waardoor het hier en daar allemaal een beetje onnatuurlijk is. ‘Elephant’ kreeg de Gouden Palm op het filmfestival van Cannes in 2003. Een prijs, die ons iets te hoog gegrepen lijkt voor deze al bij al degelijke film, die ons spijtig genoeg met heel wat vragen achterlaat. Door zijn korte duur verveelt de film geen seconde, maar de inhoudelijke waarde stelt niet veel voor.