Cinevision
Film besprekingen: bioscoop, dvd en Blu-ray
Lights Out
Licht aan: alles veilig, geen vuiltje aan de lucht. Licht uit: een kwade demon komt naar je toe. En niet alleen deze zomer. Licht aan: terug alles veilig. Licht uit: de demon is zo dicht genaderd dat zij je kan aanraken en een kopje kleiner kan maken. Zie hier de synopsis van ‘Lights Out’, het langspeeldebuut van de Zweed David F. Sandberg. In 2013 goot hij dit concept in een drie minuten durende kortfilm, die uiteraard op YouTube staat te blinken. Drie jaar later mocht hij in Hollywood onder auspiciën van James Wan aan de slag met de langspeelversie daarvan. Wan was trouwens zo tevreden dat Sandberg meteen ook de regie van ‘Annabelle 2’ in de schoot kreeg geworpen. Sandberg zoekt maar best een goede smörgasbordcaterer, want terugkeren naar Zweden hoeft hij vooralsnog niet te doen.
Het concept van ‘Lights Out’ werd mee uitgewerkt door Eric Heisserer, ook al kind aan spookhuis bij Wan sinds zijn medewerking aan het script van ‘The Conjuring 2’. Eerder schreef Heisserer al mee aan ‘Final Destination 5’ en de onderschatte prequel op John Carpenters ‘The Thing’. De duistere demon waarvan sprake is een vrouw, een zekere Diana. Die sloot een onverkwikkelijke vriendschap met de labiele Sophie (Maria Bello), en gaat zelfs zover dat ze iedereen ombrengt die te dicht in Sophies buurt komt, haar echtgenoot inclusief. Geen wonder dat de kinderen van Sophie liever veiliger oorden opzochten. Dochter Rebecca (Teresa Palmer) koos een tijdje terug het hazenpad, en haar jongere broer Martin (Gabriel Bateman) krijgt het ook stilaan op zijn heupen van zijn moeders enkel in het donker zichtbare vriendin – zo zeer zelfs dat hij ’s nachts niet meer durft te slapen. Waarop Martin de steun en hulp inroept van Rebecca. Die vindt dat het hoog tijd wordt dat ze hun moeder bevrijden uit de klauwen van Diana. Alleen moeten ze dan wel ontdekken waar Diana vandaan komt en welk geheim haar moeder aan de demon bindt.
De plot van ‘Lights Out’ is grotendeels knudde. Meteen de reden dat de kippenvelfactor hier niet tot elf gaat. De ontstaansgeschiedenis van Diana is eigenlijk nogal rommelig, en telkens wanneer Sandberg en Heisserer zich concentreren op de expositionele scènes verlang je naar een eigen persoonlijke demon wiens oorsmeer je kan verwijderen om de tijd te doden. Wanneer Sandberg kwistig met jump en andere scares gooit, verdient ‘Lights Out’ wel goede punten. De scènes waarin het licht continu aan en uit gaat (en zo zijn er uiteraard veel) zijn immers voor het overgrote deel vakkundig in beeld gezet en zullen de horrorfans zeker weten te verblijden. Een beetje meer afwisseling was weliswaar welkom geweest, maar daar gaan we niet kniesorig over uitweiden. Alleen al op de kracht van de ‘spook is enkel maar zichtbaar in het donker’-gimmick verdient ‘Lights Out’ krediet dat veel minder originele genrebroers en zussen door de neus geboord zien.
Er mag trouwens ook al eens gelachen worden in deze prent. Met dank aan Alexander DiPersia als Rebecca’s wannabe-lief. Zijn personage om- en beschrijven doen we niet, daar dit een deel van de pret zou weggeven. Weet wel dat hij tijdens de climax ongegeneerd de show mag stelen tijdens zijn licht-donkerconfrontatie met Diana. Tijdens ‘Lights Out’ moesten we trouwens meermaals denken aan Stephen Kings novelle ‘The Sun Dog’ waarin een gevaarlijke hond zichtbaar is op een polaroidfoto en het beest steeds groter wordt telkens een nieuwe foto wordt genomen. Goede raad aan jullie en ook aan onszelf: dringend eens te (her)lezen, dat verhaal. Uiteraard in het donker en met een zaklantaarn als sfeermaker. Waar/hoe anders?
© Cinevision.be/nl
Niets uit deze publicatie mag op welke wijze dan ook worden overgenomen zonder voorafgaande schriftelijke (per e-mail of brief) toestemming van de verantwoordelijke uitgever.