Cinevision
Film besprekingen: bioscoop, dvd en Blu-ray
Justified, seizoen 6
Achtenzeventig afleveringen, netjes verdeeld over zes seizoenen. Ziedaar (of hier, afhankelijk van de ooghoekgraad waarmee je deze recensie leest) de eindbalans voor ‘Justified’, een toch wel wat onderschatte neo-westernreeks die in de Benelux hopelijk een groot aantal kijkers heeft weten te strikken via de dvd-sets. Als je dit leest en je je zelf nog als ‘Justified’-onwetend beschouwd … goed nieuws, het is bij lange na nog niet te laat om deze fijne serie aan je kijkmenu toe te voegen.
‘Justified’ draait rond US Marshall Raylan Givens, een personage bedacht door misdaadauteur Elmore Leonard. Graham Yost (scenarist van ‘Speed’) bedacht daar een potent televisioneel drama rond, gesitueerd in Harlan County in het hart van Amerika’s redneckland. Yost en hoofdrolspeler Timothy Olyphant namen zelf de beslissing om van het zesde seizoen het laatste te maken. Liever afscheid in schoonheid, dan net dat seizoen teveel, was hun (terechte) teneur. Rode draad doorheen de zes seizoenen is de vete tussen Givens en Boyd Crowder (Walton Goggins). In een ver verleden jeugdvrienden die samen steenkool groeven, maar gaandeweg uit elkaar groeiden en langs beide zijden van de wet terechtgekomen. Givens als rechtschapen marshall, Crowder (en de rest van zijn al even verdorven clan) als neonazi, drugsmokkelaar, bankovervaller en all-round crimineel.
Opvallend is dat het slotakkoord niet zozeer uitblinkt door kippenveladrenaline, maar dat Yost en zijn medeschrijvers en –producenten zelfs kiezen voor een slow burn-aanpak. Het tempo ligt bij tijd en wijlen zelfs opvallend lager dan de vorige seizoenen. Toch wordt er wel degelijk naar een mooie cirkelronde afsluiting toegewerkt. Alle verhaallijnen worden afgerond en er duiken zelfs nog nieuwe personages om het vuur aan de lont te houden, of in sommige gevallen de lont zelf zijn. Mooie cast in de voornaamste (nieuwe) bijrollen trouwens: Mary Steenburgen als criminele weduwe, Sam Elliott als maffiabaas die het verleden met het heden probeert te linken en Jeff Fahey als kluizenaar die wordt ingehuurd om een tunnel te graven naar de kluis van hogervernoemde Elliott. Altijd leuk om sterke en vaak in de vergetelheid geraakte karakteracteurs te zien floreren in tv-reeksen. Al is het misschien een brug te ver om Fahey een karakteracteur te noemen, maar soit … hier zet hij alvast een uitstekende vertolking neer.
Rode draden in seizoen zes: de pogingen van Crowder om Sam Elliotts fortuin afhandig te maken, Givens’ queeste om Crowder achter slot en grendel te krijgen zodat hij in Florida zijn gezin kan vervoegen en de gewetenskwestie van Ava (Joelle Carter) – officieel de partner van Crowder, maar in het geniep informant voor Givens nadat die in het vorige seizoen haar gevangenisstraf kon inkorten. Alle belangrijkste personages van de vorige vijf seizoenen krijgen nog even hun plek in de zon – de ene al wat meer dan de andere – terwijl Givens afstevent op zijn finale confrontatie met Boyd.
Eigenlijk is er bij een laatste seizoen van een reeks maar een relevante vraag: is alles mooi afgerond en ziet de kijker zich beloond voor de samen met de personages afgelegde weg? Een duovraag waar tweemaal een bevestigend ‘ja’-antwoord bij past. Goed, hier en daar is er een bocht teveel en de sentimentele haak met Givens’ babydochter in Florida is maar pover uitgewerkt. Maar dat zijn zowat de enige tegenkantingen in een reeks die afscheid neemt in schoonheid – en zelfs subtiel weet te ontroeren. Uitwuiven doen wij met een eresaluut voor Jere Burns (in de rol van de louche Wynn Duffy misschien wel de echte revelatie van ‘Justified’) en een waarschuwing voor Jonathan Tucker die op de valreep in het tweede deel van dit seizoen met Boon de meest geschifte bad guy uit de reeks mag introduceren. Een prestatie, daar er over de zes seizoenen heen geen gebrek aan memorabele psychopaten was. Het ga je goed, Raylan.
© Cinevision.be/nl
Niets uit deze publicatie mag op welke wijze dan ook worden overgenomen zonder voorafgaande schriftelijke (per e-mail of brief) toestemming van de verantwoordelijke uitgever.