Cinevision
Film besprekingen: bioscoop, dvd en Blu-ray
Remember
Zeggen dat Atom Egoyan een van de meest interessante Canadese regissseurs is die ooit voet op deze aardbol hebben gezet, is een understatement van ‘hebben wij jou daar in de eerste zin’. Alleen al puur op de kracht en pracht van zijn meesterwerken ‘Exotica’ en ‘The Sweet Hereafter’ verdient hij een plek in elke zichzelf respecterende filmencyclopedie, geprint én online. Al zijn het niet enkel die twee titels die zijn reputatie bepaalden. Zowel voor (‘Family Viewing’, ‘The Adjuster’) als na (‘Felicia’s Journey’) die dubbele vijfsterrenworp tekende de man voor interessant kijkvoer.
De laatste jaren lijkt Egoyan aan relevantie verloren te hebben. De projecten die nog steeds zijn persoonlijke stempel dragen (‘Adoration’, ‘The Captive’) hebben niet meer zoveel impact (onterecht trouwens) en af en toe waagt de man zich zelfs aan opdrachtfilms (‘Chloe’, ‘Devil’s Knot’). ‘Remember’ is ook een film die Egoyan enkel maar regisseerde. Bij het eigenlijke script of de productie was hij niet betrokken. Wat maakt dat ‘Remember’ helaas geen typische Egoyanfilm is. Positief is dan weer dat ‘Remember’ zelfs zonder de typische Atomstijlkenmerken een goede film is geworden, zij het er een met een adder onder het gras.
Het script van Benjamin August kwam eigenlijk vrij vroeg in het productieproces bij Egoyan terecht. Toen producent Robert Lantos het script van August kreeg, dacht die onmiddellijk aan Egoyan als de juiste man op de juiste stoel. De regiestoel dus. De andere juiste man op de juiste plaats bleek de inmiddels 87-jarige Christopher Plummer te zijn, die een echte acteerkrachttoer neerzet als protagonist Zev. Aan een welverdiend pensioen denkt de klasbak duidelijk niet. Plummer is van origine trouwens Canadees en geen Amerikaan: een gat dat je kan dichten in het vat triviale filmweetjes.
Zev is een dementerende zeventiger die samen met zijn vrouw in een rusthuis verblijft. Na het overlijden van zijn echtgenote wordt Zev benaderd door de eveneen in het rusthuis residerende Max (Martin Landau). Die deelt hem mee dat zowel hij als Zev destijds in hetzelfde concentratiekamp opgesloten zaten, en dat hun beide families werden uitgemoord door een man die nu onder een valse naam in Amerika woont. Max stuurt Zev als een bejaarde moordenaar op pad om die man op te sporen, hem om te brengen en zo gerechtigheid te laten geschieden. Een warrige Zev vertrekt op roadtrip, met in zijn bezit een brief en door Max opgesteld document als enige leidraad en houvast terwijl zijn geheugen steeds warriger wordt. Bijkomend probleem: er zijn vier mannen bekend onder de naam van de voormalig SS’er, waardoor Zev vooraf eigenlijk niet weet wie van de vier de echte kampbeul was.
Een plot die leest als een spannende thriller, maar die eigenlijk eerder als drama wordt uitgewerkt. Niet erg, daar ‘Remember’ op beide terreinen goede punten scoort. De korrels zout liggen wel steeds op de loer: scènes zoals die waarin Zev de aanduidingen van Max volgend een wapenhandel binnenwandelt en daar een pistool koopt zorgen toch voor wat ogengerol. Erg is dat niet: Plummers uitstekende en meeslepende vertolking gidst de prent en de plot immers door alle obstakels heen. Tenminste, voor wie dat wil. De ontknoping zal waarschijnlijk niet door iedereen worden gesmaakt, en doet de interessante discussievraag rijzen of een M. Night Shyamalaanse ontknoping wel opportuun is in een film die een dergelijke kunstgreep eigenlijk niet nodig heeft om een punt te maken. Wie het einde ziet als een slipper die Plummers vertolking en bij uitbreiding de volledige film onderuithaalt, heeft eigenlijk niet helemaal ongelijk.
© Cinevision.be/nl
Niets uit deze publicatie mag op welke wijze dan ook worden overgenomen zonder voorafgaande schriftelijke (per e-mail of brief) toestemming van de verantwoordelijke uitgever.