Zoeken

Nocturnal Animals

  • Cinevision.be/nl quoteert Nocturnal Animals met een 4/5
  • Regisseur: Tom Ford
  • Cast: Amy Adams, Jake Gyllenhaal, Michael Shannon, Aaron Taylor-Johnson
  • Genre: Thriller
  • Duur: 116 minuten
  • Releasedatum Blu-ray: 10-05-2017
  • Distributeur Blu-ray: Universal/Paramount
Bekijk de cover van de film "Nocturnal Animals"

Ze bestaan: filmmakers die eigenlijk geen filmmakers zijn, maar het métier even goed of soms zelfs beter lijken te beheersen dan iemand die kan pochen het regievak te hebben geleerd aan een gerenommeerde filmschool. Uiteraard doet het er niet toe of ze het vak hebben geleerd of dat filmmaken gewoon een buikgevoel is. Wat telt is het visuele of inhoudsmatige resultaat. Over het buikgevoel van Tom Ford - vooral bekend als modeontwerper - valt alvast niet te klagen. In 2009 debuteerde hij met het dramatisch onderlegde en visueel bezwerende drama ‘A Single Man’, zeven jaar later weet hij met opvolger ‘Nocturnal Animals’ nog meer te hypnotiseren.

Ford is uiteraard geen kunstleek: als modeontwerper weet hij het een en ander over mooie beelden en composities, en dan heeft hij nog een diploma architectuur op zak ook. Straf en knap dat hij ook cinema-eieren heeft die hij wil uitbroeden. En hij doet dat vooral met passie: pas als hij volledig overtuigd is van de mogelijkheden van een project, begint hij aan de productie. ‘Nocturnal Animals’ is de verfilming van het cultboek ‘Tony & Susan’ van de in 2003 overleden Austin Wright. Het boek verscheen voor het eerst in 1993, maar werd pas in 2010 in Engeland gepubliceerd. Het was daar dat Ford het boek ontdekte, en er stof inzag voor wat zijn tweede film zou worden.

‘Nocturnal Animals’ is de titel van een boek dat debuterend schrijver Edward opdraagt aan zijn ex Susan en haar met de post bezorgd. De twee hebben elkaar sinds hun breuk in geen twintig jaar gezien. Wat Edward in die tijd heeft uitgespookt, is niet echt bekend. Behalve het feit dat hij een boek heeft geschreven dan. Susan is uitgegroeid tot een succesvol galerijhoudster en getrouwd, zij het niet gelukkig. Aanvankelijk voelt Susan zich vereerd dat er een boek aan haar is opgedragen, maar eens ze het begint te lezen, slaat de verwarring toe. Het boek is immers een nauwelijks onverholen allegorische afrekening van Edward met haar daar zij degene was die op brute wijze hun relatie beëindigde. Edward beschrijft hoe ene Tony zijn vrouw en kind verliest, nadat ze door drie dolgedraaide Texaanse sadisten zijn verkracht en vermoord. Waarop Tony vervolgens op zoek gaat naar de daders, niet zozeer met rook, maar vooral met wraak in de ogen.  

Droog aan de haak gewogen is ‘Nocturnal Animals’ eigenlijk een eenvoudig verhaal. Schijn bedriegt echter in deze veellagige prent. De metafoor tussen wat Edward schrijft en Susan ervaart is immers voor heel wat interpretaties vatbaar. Dat het boek een opgestoken middenvinger is naar Susan vormt daarbij de algemeen aanvaarde consensus. De lagen tussen wat Edward schrijft en Susan denkt en doet zijn echter zelden klaar en duidelijk. En dat is maar goed ook: het raden en interpreteren zorgt voor een hoogst intense en hypnotiserende kijkervaring. De kans is trouwens groot dat je niet alle parallellen tussen beide verhaallijnen grijpt. Ford stopte nogal wat easter eggs in de narratie: voorwerpen en kleurschakeringen die in beide verhalen opduiken bijvoorbeeld. Het knappe is natuurlijk dat je als kijker volledig in de ban bent van Tony, zelfs al is hij een volledig metaforisch figuur die eigenlijk het alter ego is van Edward. En die krijgen we tijdens de ganse film niet te zien, tenzij in door Susan gestuurde flashbacks. Wie the full monty wil, kan de film ook (her)bekijken vanuit het standpunt dat Tony eigenlijk Susan verpersoonlijkt, en niet zozeer Edward. Film- en verhaaladrenaline gegarandeerd.

En dan is er nog de visuele pracht van ‘Nocturnal Animals’. Een van de redenen dat de meanderende en multi-interpreteerbare plot niet stoort, is omdat Ford een film aflevert die vaak verbluffend mooi is om naar te kijken. Ook hier speelt de regisseur haasje-over: de scènes met Susan zijn bijna bewegende schilderijen, het relaas van Tony die zijn vrouw verliest speelt als een donkere nachtmerrie met wortels in de grindhousecinema van de jaren zeventig. Ook applaus voor de vertolkingen: zowel Amy Adams als Jake Gyllenhaal (al dan niet in een dubbelrol) laten zien waarom ze tot de beste actrices/acteurs van hun generatie behoren, en prima ondersteuning is er van onder meer Michael Shannon – als sheriff en eigenlijk ook een alter ego van Edward – en van Aaron Taylor-Johnson die de baarlijke duivel incarneert. 

Simon Couwens

© Cinevision.be/nl

   Bioscoop

   DVD/Blu-Ray