Cinevision
Film besprekingen: bioscoop, dvd en Blu-ray
Searching
Timur Bekmambetov was ons nog een revanche verschuldigd na de overbodige remake van ‘Ben-Hur’, een film die zelfs door Voldemort niet wordt vernoemd. Of eigenlijk was hij ons een dubbele revanche verschuldigd: als producer schonk hij ons in 2015 met ‘Hardcore Henry’ immers ook al een sof van jewelste: een first person actiefilm die volledig met GoPro-camera’s was opgenomen. Bekmambetov is trouwens ook de regisseur van ‘Abraham Lincoln: Vampire Hunter’. Een driedubbele verontschuldiging dus.
Maar kijk, als producer van ‘Searching’ heeft Bekmambetov in een klap al zijn schulden ingelost. Waar ‘Hardcore Henry’ liet zien hoe moderne opnametechnieken schabouwelijke cinema kunnen opleveren, doet hij met ‘Searching’ net het tegenovergestelde. Een film (laten) draaien waarvan het scenario uitsluitend wordt verteld op computer- en smartphoneschermen en waarin social media een opvallende rol speelt, klinkt op het eerste gehoor als ‘zal wel, bweih en hebben we dat al eens niet gehad?’ Het zal, helemaal geen bweih en ja, hoor. Bekmambetov produceerde met ‘Unfriended’ eerder al een soort Facebookhorrorfilm. De man heeft duidelijk een boon voor de technologie van de dag. Door het regiedebuut van Aneesh Chaganty te produceren is hij mee verantwoordelijk voor een van de meest frisse films van 2018.
Ex-Google medewerker Chaganty en coscenarist/producer Sev Ohanian klopten bij Bekmambetovs productiemaatschappij aan met de vraag of hij hun kortfilm - over de verdwijning van een tiener die volledig via een computer- en smartphonescherm binnen de contouren van de hedendaagse online-communicatiecultuur wordt behandeld - wou financieren. Hij vond het idee zo intrigerend dat hij het duo voorstelde om het uit te werken tot langspeler. In het kort: nadat een vader (John Cho) een paar dagen geen contact meer heeft met zijn tienerdochter, begint die te vrezen dat er iets ergs is gebeurd. Terwijl de lokale politie het veldwerk doet in de speurtocht naar het meisje, probeert Cho via het onlineleven van zijn dochter te achterhalen wat er kan gebeurd zijn.
Chaganty toont zich naast een handig manipulator ook een goed verteller: hoe ingenieus de versmelting van de verschillende schermen ook mag zijn, ‘Searching’ werkt in de eerste plaats omdat het scenario intrigerend is. Chaganty’s flirten met de whodunitwetmatigheden door op het eind voor een ontknoping te gaan die eerder filmisch dan realistisch oogt, doet niets af aan de strakke plotstructuur. Visueel werkt Chaganty’s aanpak ook. Je zit dan wel de hele tijd naar beelden te staren die met een Smartphone, GoPro, webcams of dronecamera’s zijn opgenomen: het resultaat is even intrigerend als mocht het met eender welke klassieke opnametechniek zijn gedraaid. Een thriller voor de huidige generatie dus, maar dan wel een die sterk genoeg is elke cinefiel - ongeacht uit welk tijdperk die komt - te entertainen. En te verrassen.
Geestig is ook de onderliggende tongue in cheek-aanpak: elke zin, foto of nieuwsflash die in beeld verschijnt werd speciaal voor de film geschreven. Ook de kleine lettertjes die je niet eens kan lezen. Chaganty verborg daarbij heel wat cruciale aanwijzingen naar de uiteindelijke ontknoping. Al moet je de film wel constant freezeframen om die te spotten. Wie zich een dagje verveelt, weet meteen wat te doen. Naast een goede whodunit is ‘Searching’ ook een vinger aan de pols-film: een slimme brok entertainment die zonder met de vinger te wijzen zowel de voordelen als de gevaren van internetdata blootlegt. ‘Searching’ danst constant op een slappe bits en bytes-koord: een rave voor de een, een polka voor de ander … cinema die veel intelligenter is dan op het eerste zicht lijkt en die je als een sensuele sirene direct in de val lokt om je pas na honderd elektrificerende minuten terug te laten gaan.