Cinevision
Film besprekingen: bioscoop, dvd en Blu-ray
Maestro
Een complexe film over een complex leven, deze biopic over dirigent, componist en allround muzikaal genie Leonard Bernstein. Keuzes maken is nodig om dat leven binnen het tijdsbestek van twee uur aanschouwelijk te maken. Dat Bradley Cooper ervoor kiest om in 'Maestro' Bernsteins muzikaal talent tweede viool te laten spelen, en zich opvallend focust op ‘s mans onstuimig privéleven in het algemeen en zijn turbulent huwelijk met actrice Felicia Montealegre in het bijzonder kan bij sommige muziekadoreerders alvast een frons ontlokken.
Al kan je moeilijk zeggen dat Cooper Bernsteins muzikale erfenis niet eert: de volledige soundtrack bestaat hoofdzakelijk uit door Bernstein gecomponeerde werken en uit klassieke stukken waar hij voeling mee had. Een eerste opvallende ode aan dat talent krijg je in de vorm van een minimusical die bestaat uit nummers uit 'Fancy Free' en 'On The Town'. De tweede ode is een echte showstopper: een reconstructie van Bernstein die in 1973 in Ely Cathedral Mahler’s 'Symphony No. 2' dirigeert en daarbij nogal wat zweet en tranen verliest. En zo is er nog heel wat waarheidsgetrouwe noten- en namennoemerij te vinden in 'Maestro'. Verwacht je echter geenszins aan een kijk op de totstandkoming van pakweg 'West Side Story', want die prent komt heel vluchtig voorbij.
De plannen voor een biopic over Bernstein lagen eerst op tafel bij Paramount. Martin Scorsese was ten zeerste geïnteresseerd, maar gaf uiteindelijk toch de voorkeur aan 'The Irishman'. Steven Spielberg was ook kandidaat-regisseur en bracht Cooper aan als acteur. Naar verluidt was Spielberg na het zien van Coopers regiedebuut 'A Star Is Born' zo onder de indruk van wat hij had mogen aanschouwen, dat hij Cooper voorstelde om de prent zelf te regisseren. En zo geschiedde. Wat kwatongen dan weer in de mogelijkheid stelt om 'Maestro' in de eerste plaats te zien als een Oscarhongerig ijdelheidsproject van de regisseur-acteur. ‘t Is ook altijd wat.
Over een nacht ijs is Cooper alvast niet gegaan, en een gebrek aan passie kan je hem niet verwijten. Hij kon rekenen op het talent van gerenommeerde choreografen en dirigenten om de muzieksequenties zo accuraat mogelijk te reconstrueren, werkte samen met de kinderen van Bernstein en mocht opnemen op echt in de film voorkomende locaties zoals Carnegie Hall en Ely Cathedral en zelfs in Bernsteins eigen huis. Maar keuzes … ja, die moest Cooper maken. En hij koos dus voor het huwelijk van Bernstein en Montealegre als centraal punt. Eigenlijk legt hij zelfs meer nadruk op Montealegre dan op Bernstein: toevallig is het niet dat Carey Mulligan als eerste acteur voorbijkomt op de eindgeneriek. Cooper mag dan al gensterend acteren in de titelrol, Mulligan laat het ook vonken en vuren met haar interpretatie van een intelligente vrouw wiens liefde versmacht in een gecompliceerd huwelijk met een echtgenoot die geen geheim maakt van zijn biseksualiteit. Een relatie die Cooper willens nillens breed moet uittekenen: een huwelijk van zevenentwintig jaar moet je nu eenmaal in tijdsprongpas brengen. De eigenlijke ontmoeting tussen de twee filmt Cooper dan weer in extra ouderwetse romantiek opwekkend zwart-wit.
Cooper legt zichtbaar zijn hart en ziel in de regie en heeft duidelijk goed gekeken naar het oeuvre van de nog steeds als producenten vermeld staande Scorsese en Spielberg. De Mahler-reconstructie is immers niet het enige pronkstuk in een prent die geen tekort heeft aan virtuoos geregisseerde scènes. Als verhelderende biopic laat 'Maestro' hak op de tak-gewijs zeker steken vallen, maar fair is fair: wat Cooper wel laat zien is verrassend sterk gedocumenteerd en volgens zij die het kunnen weten ligt het aantal composietscènes aan de lage kant.
Of de gefragmenteerde romantische faux pas van Bernstein je zal weten te strikken, is een vraag waar je na twee uur en tien minuten een antwoord op krijgt. Maar als cinematraktaat is hier weinig op aan te merken: zinderende vertolkingen, opvallende regiekeuzes en accurate orkestrale ondersteuning … Cooper strooit alles ter lering en al dan niet ijdel vermaak in het rond als een welja, volleerd maestro.
© Cinevision.be/nl
Niets uit deze publicatie mag op welke wijze dan ook worden overgenomen zonder voorafgaande schriftelijke (per e-mail of brief) toestemming van de verantwoordelijke uitgever.