Cinevision
Film besprekingen: bioscoop, dvd en Blu-ray
The Hills Have Eyes
Het horrorgenre zit het afgelopen jaar stevig in de lift. Met films als ‘The Descent’, ‘Hostel’, ‘The Devil’s Rejects’ en het opkomende ‘Wolf Creek’, verkeert deze ‘The Hills Have Eyes’ immers in goed gezelschap. Deze remake van de gelijknamige klassieker van Wes Craven uit 1977 moet het niet hebben van een uitgewerkt verhaal, boeiende personages, verrassende plotwendingen of een surprise-einde, maar teert op een uitstekende, meer dan vakkundige regie van genrenieuwkomer Alexandre Aja, die enkele jaren geleden debuteerde met het razend spannende ‘Haute Tension’ aka ‘Switchblade Romance’, waarin hij in wezen één lange achtervolging tot een orgastische finale herleidde.
Ook in ‘The Hills Have Eyes’ bewijst hij opnieuw z’n kennis van zaken; de gruwelscènes zijn nooit te lang gerekt en de spanning die ermee gepaard gaat, is keer op keer te snijden. Dat de horror gratuit zou zijn, willen we zeker niet ontkennen, maar als ze met zoveel fun en gevoel voor timing in beeld gezet is, dan zien wij geen reden om daarover te klagen. Net als bij de originele film, zijn de enige interessante karakters de alles verpulverende creeps. Niet dat die personages een degelijke uitwerking gekregen hebben, maar het zijn wel de enige figuren waar de kijker steevast naar uitkijkt. De slachtoffers zijn dezelfde als in eender welke andere genregenoot; ze nemen domme beslissingen, ze gillen zich de ziel uit het lijf en ze zijn te kleurloos om voor te supporteren.
Als we iets op ‘The Hills Have Eyes’ aan te merken hebben, is het misschien wel over z’n nogal trage inleiding. Aja neemt uitgebreid de tijd om de situatie te schetsen, maar vergeet daarbij dat hij niets zinnigs te vertellen heeft. De enige bestaansreden voor deze film is immers het duel tussen de lokale inboorlingen en de in eerste instantie happy campers. We kunnen er zoveel woorden aan vuil maken als we willen, maar uiteindelijk is ‘The Hills Have Eyes’ uitsluitend weggelegd voor de liefhebbers van het genre. Zij die de neus ophalen voor een occasionele pas bloed, doorgaans gepaard met kogelgeschal en koelbloedige lynchpartijen, hebben niets verloren bij deze ultragewelddadige, maar voor de fans hoogst entertainende horrorfilm.