Cinevision
Film besprekingen: bioscoop, dvd en Blu-ray
I'm Not There
Een overdonderende ervaring. Dat is de lyrische muziekbiografie ‘I’m Not There’, de nieuwste van ‘Far From Heaven’-regisseur Todd Haynes, die meer dan vijf jaar op dit project gebroed heeft. Als een ware Dylan-aficionado wilde hij het muzikale genie niet eren aan de hand van een rechtlijnige, traditionele biopic - wie verwacht dat deze visuele en auditieve spielerei uit hetzelfde vaatje tapt als pakweg ‘Walk The Line’ is eraan voor de moeite - maar wél via een hopeloos verknipte raamvertelling, waarin zes acteurs gestalte geven aan zeven personages (Bale speelt een dubbelrol), die alle symbool staan voor een passage uit Dylans bewogen leven.
Het personage Bob Dylan komt nergens om de hoek piepen, maar alle diverse kortverhaaltjes tonen wel een aspect van zijn moeilijk te bevatten persoonlijkheid: zijn poëtische stijl, zijn moeilijke relatie met de pers, zijn muzikale stijlbreuken, het komt allemaal langs. Haynes koos er bewust voor om al deze verhalen, die bovendien in een verschillende camera- en vertelstijl geportretteerd worden, door elkaar te verweven, omdat de film in de eerste plaats een trip moest worden. Een tocht doorheen de hersenpan van zijn held, die hij - toegegeven! - nooit mooier voorstelt dan hoe hij in werkelijkheid was en nog steeds is.
Maar die aanpak heeft natuurlijk zijn minpunten. Doordat we telkens van het ene personage naar het andere skippen - soms drie keer in één minuut tijd - is het bijzonder moeilijk om écht mee te leven. We willen wel betrokken raken, maar de afstandelijke mise-en-scène stelt het geduld danig op de proef. Het is pas met het (veel langer en dieper uitgewerkte) luik over zanger Jude Quinn (een fenomenale Cate Blanchett) dat we echt emotioneel meeleven. Oké, misschien zijn het ook net die passages die het bekendst zijn en die Dylan afbeelden zoals het grote publiek hem het beste kent: als een introverte rebel. Het is overigens grappig dat het net een vrouw is die de iconische zanger het dichtst benadert.
Al doen Christian Bale en Heath Ledger ook wel aardig hun best. De andere drie Dylan-vertolkers zijn Richard Gere (als een loner), Ben Whishaw (als poëet Rimbaud) en Marcus Carl Franklin (een zwarte jongen, die het onbekende verleden van Dylan voorstelt). ‘I’m Not There’ is een ambitieuze film en daarvoor hebben we altijd respect, maar toch twijfelen we eraan of Haynes echt op veel bijval van het publiek zal kunnen rekenen. Rabiate Dylan-fans zullen ongetwijfeld een heleboel gebeurtenissen kunnen duiden en hun juiste plaats geven in de geschiedenis, maar de doorsnee kenner - laat staan de leek - voelt zich buitengesloten en raakt geregeld het noorden kwijt. ‘I’m Not There’ is een boeiende film om in verloren te lopen, maar als de klik ontbreekt, blijf je op het einde van de rit toch op je honger zitten.