Cinevision
Film besprekingen: bioscoop, dvd en Blu-ray

Wie dacht dat Anthony Hopkins pas eind jaren tachtig of begin jaren negentig van zich liet spreken omdat z’n carrière vanaf toen een stevige duw in de rug gekregen heeft, mag snel van gedacht veranderen. Hopkins is namelijk al een actieve acteur sinds de jaren zestig en één van z’n minder bekende films uit die periode is ‘The Looking Glass War’, een spionagethriller, waarin hij zonder meer de grootste naam op de affiche is. Alleen was hij dat in 1969, het jaar waarin de film z’n release kende, nog niet.

De set-up is even eenvoudig als interessant: een Poolse zeeman wordt door de Britse geheime dienst benaderd om een levensgevaarlijk klusje uit de voeren. Hij stemt ermee in en verbindt zich ertoe om informatie en foto’s in te winnen over een raketinstallatie in Oost-Berlijn. Het wordt een opdracht, die veel meer gevaren met zich meedraagt dan hij op voorhand had kunnen vermoeden.

Ondanks z’n boeiende en potentieel interessante premisse ligt het tempo in ‘The Looking Glass War’ veel te laag om te beklijven. Het duurt bijna een uur vooraleer het verhaal pas echt uit de startblokken schiet en dan is het té laat om nog tot het einde te overtuigen. Een prima twintig minuten later vervalt de film overigens opnieuw in het gezapige, lijzige tempo van voorheen. De film slaagt erin nergens echt spannend te zijn en hoewel er voldoende aandacht aan de personages geschonken wordt, voelen ze op het einde van de rit toch nog te hol om van echte uitwerking te kunnen spreken.

Anthony Hopkins krijgt af en toe een mooi acteermoment, al verdwijnt z’n personage in het tweede deel iets meer naar de achtergrond. De eigenlijke hoofdrol is weggelegd voor Christopher Jones, een quasi-onbekende acteur die na deze film enkel nog in ‘Ryan’s Daughter’ en ‘Mad Dog Time’ zou meespelen. Wie ‘The Looking Glass War’ bekijkt, weet meteen ook waarom het met Jones’ carrière niet zo goed gelukt is. Hij is namelijk maar weinig overtuigend in de hoofdrol en z’n schouders zijn lang niet breed genoeg om een film op te dragen. Zelfs deze film niet. ‘The Looking Glass War’ werd gebaseerd op een roman van John Le Carré, een uitstekend auteur van spionagethrillers, wiens verhalen zich doorgaans best lenen tot verfilmingen. In deze tijd van remakes wordt het misschien eens tijd om minder goede films van een update te voorzien. Met betere acteurs en strakkere regieteugels zou ‘The Looking Glass War’ - we blijven erbij: prima plot, magere uitwerking! - best een prima film kunnen opleveren.

Peter Janssens