Cinevision
Film besprekingen: bioscoop, dvd en Blu-ray
Memoirs Of A Geisha
Rob Marshall debuteerde vier jaar geleden met het met Oscars overladen misbaksel ‘Chicago’. Onze verwachtingen waren dus niet bepaald hooggespannen voor deze ‘Memoirs Of A Geisha’; zeker niet toen we erachter kwamen dat Marshall de Japanse cultuur laat naspelen door Chinese acteurs, die tot overmaat van ramp dialogen debiteren in gebroken Engels. ’s Mans nieuwste is klassiek Hollywoodentertainment; de nadruk is grotendeels gelegd op de decors, het verhaal is oppervlakkig en onuitgewerkt en het realisme is ver te zoeken - Marshall heeft nogal snel de neiging alles door een roze bril te bekijken.
We schrijven enkele jaren voor de Tweede Wereldoorlog, een arm Japans meisje wordt van haar familie gescheiden om als dienstmeisje aan de slag te gaan in een geishahuis. Ondanks een berg tegenwerking van een achterbakse rivale (Gong Li), ontplooit het meisje zich tot de legendarische Sayuri (Zhang Ziyi), die met haar schoonheid de machtigste mannen rond haar vinger weet te draaien. Maar de enige man waarop Sayuri verliefd is, blijft tot haar grote verdriet onbereikbaar.
‘Memoirs Of A Geisha’ kent een erg trage, langzame opbouw, waarin Marshall rustig de tijd neemt om z’n personages te schetsen. Maar hoeveel de voormalige theaterregisseur ook z’n best doet, hij geraakt niet verder dan een oppervlakkig beeld. Nooit krijgen we voeling met de kibbelende sierdames of worden we getrakteerd op een klare kijk op het leven van een geisha. Telkens wanneer duidelijk blijkt dat de opleiding voor zo’n geisha niet altijd rozengeur en maneschijn is, draait Marshall z’n camera weg en richt hij z’n aandacht opnieuw op een kleurrijke bloementuin of een siervijvertje.
Visueel heeft de prent beslist wat om het lijf, maar we willen ons niet voorstellen wat cameravirtuozen als Brian De Palma of Terrence Malick met het decor zouden aangevangen hebben. Bij Marshall oogt het allemaal wel mooi, maar z’n regie is zo saai en ongeïnspireerd dat we ook op dat vlak in de kou blijven staan. Zhang Ziyi is geen slechte actrice en ook Ken Watanabe is volledig terecht een rijzende ster, maar in ‘Memoirs Of A Geisha’ zijn ze slechts attributen in een valse en sentimentele Hollywoodparabel.