Cinevision
Film besprekingen: bioscoop, dvd en Blu-ray

Het bestaat: een thriller die tegelijkertijd geloofwaardig en realistisch is en die je - met behulp van accurate vertolkingen en een effectieve klankband - in een mum van tijd naar het puntje van de stoel verwijst. In de jaren zeventig moest je voor zo’n film in Amerika zijn. Ten tijde van de gloriejaren van de Hollywoodfilm was het smullen geblazen en werd de kijker zowel geëntertaind als intellectueel uitgedaagd. In het huidige Amerikaanse filmlandschap vind je ze nog wel terug, hoor, maar ze worden schaarser. De rest van de wereld voelt natuurlijk ook de Amerikaanse thrillermalaise en dus bieden zij sterke alternatieven - nog straffer dan in het verleden.

Zo ook de Fransen. Met ‘Ne Le Dis À Personne’, een zinderend moordmysterie, bewijst multi-talent Guillaume Canet - hij is niet alleen een straf regisseur, maar ook een dijk van een acteur - dat hij staat te popelen om uit te groeien tot één van de vaandeldragers. Z’n technische precisie, zelfverzekerd camerawerk - handcamera wordt afgewisseld met statische shots zonder zich daarbij te bezondigen aan de ‘hip, hipper, hipst’-montages die tegenwoordig hot in Hollywood zijn - en puike vertelstijl heeft hij alleszins mee.

In ‘Ne Le Dis À Personne’ (Engelse titel: ‘Tell No One’) volgen we Alex (François Cluzet), een gerespecteerd pediater wiens vrouw acht jaar geleden om het leven kwam tijdens een gruwelijke moord. Of toch: dat denkt hij. Twee nieuwe slachtoffers - in de buurt van de toenmalige plaats delict - zorgen er namelijk voor dat de zaak heropend wordt en alsof dat niet genoeg is, ontvangt Alex plots geheimzinnige mailtjes, die hem ervan proberen te overtuigen dat z’n vrouw nog in leven is.

Meer vertellen over de plot zou jammer zijn; ‘Ne Le Dis À Personne’ is een schoolvoorbeeld van hoe je best zo min mogelijk kan weten om meegesleept te worden in een minutieus uitgekiende aaneenschakeling van puzzels en plottwists. In principe is het verhaaltje niet geweldig ingewikkeld, maar de verkapte vertelstructuur - flashbacks en droombeelden zijn deze film niet vreemd - zorgen ervoor dat je toch best je brains niet op non-actief zet. De grootste troef van de film, naast z’n prima verhaal, is z’n gevoel voor realisme. Let bijvoorbeeld maar eens op de subliem ingeblikte achtervolging en de botsing die daarbij komt kijken. Ook de soundtrack is een surplus: de mooi gecomponeerde deuntjes van M worden uitstekend afgewisseld met de gezongen nummers van onder andere Otis Redding en Jeff Buckley. François Cluzet doet het prima als de getormenteerde Alex en ook de bijrollen van pakweg Jean Rochefort, Kristin Scott Thomas, Nathalie Baye en François Berléand maken indruk. ‘Ne Le Dis À Personne’ is een romantische thriller die z’n pijlen niet alleen op je hart, maar ook op je zenuwstelsel mikt. Een schot in de roos.

Peter Janssens