Cinevision
Film besprekingen: bioscoop, dvd en Blu-ray
Ocean's Twelve
Drie jaar nadat Danny (George Clooney) en z’n bende de casino’s van Terry Benedict (Andy Garcia) leegroofden, zint deze laatste op wraak - zeker nadat hij via goede bron geïnformeerd werd over de verblijfplaatsen van de elf teamleden. Hij stelt een ultimatum en geeft Danny twee weken de tijd om de gestolen som plus intrest terug te betalen. Er zit niets anders op voor de inmiddels ‘gepensioneerde’ bende om op zoek te gaan naar een nieuwe klus.
‘Ocean’s Twelve’ is de langverwachte sequel op de razend succesvolle en heerlijk zwierige remake ‘Ocean’s Eleven’, waarin we voor het eerst kennismaakten met alle teamleden. Het scenario, naar de hand van George Nolfi, is sterk uitgewerkt en bevat bewust meer plotwendingen en verrassingsmomenten dan z’n voorganger. Ook de onchronologische vertelstructuur werkt hier wonderwel prima en weet het geheel beslist naar een hoger niveau te tillen. Ook bulkt de film van de hilarische verwijzingen naar onder andere ‘Miller’s Crossing’ en ‘The Sixth Sense’ (dat gastoptreden van Bruce Willis!). Niet alleen worden er bovendien enkele nieuwe personages geïntroduceerd, ook komen er ditmaal verschillende locaties aan bod, waaronder Amsterdam en Rome. De sfeer zit goed, het tempo zit er stevig in en de prent verveelt geen seconde.
Hoezeer alles perfect in z’n plooi lijkt te vallen, gaat de grootste verdienste uit naar cineast Steven Soderbergh, die hier bewijst één van de meest inventieve filmmakers van z’n generatie te zijn - na het iets meer conventioneel regiewerk in z’n voorganger vergt het bijzonder veel lef om zo drastisch van stijl te veranderen. Hij wisselt close-ups, fade-outs, creatieve camerastandpunten, blitse montages of onscreen-tekstgebruik af alsof het kinderspel is. ‘Ocean’s Twelve’ straalt dan ook een bijzondere, haast ongeziene visuele flair uit, die we de laatste jaren nauwelijks te zien kregen. Cinematografisch brengt Soderbergh daarenboven een ode aan zowel de Franse stroming nouvelle vague als aan het werk van Fellini. Langs de andere kant zou je de cineast natuurlijk ook van een zekere afwezigheid van een eigen stijl en enige grootheidswaan kunnen beschuldigen, maar in het geval van deze heerlijke caper zien we dit euvel beslist door de vinger. Tevens boogt de prent op één van de beste soundtracks van het moment én - als kers op de taart - wordt deze op een functionele, hippe manier in de film gebruikt.
Alle leden van het gouden elftal leveren voortreffelijk acteerwerk en weten de kijker keer op keer te verbazen - uitstekers zijn vanzelfsprekend Matt Damon, George Clooney en vooral Brad Pitt, niet toevallig alledrie gestalte gevend aan de meest prominente personages. Ook maken er ook enkele nieuwkomers hun opwachting. Zo herkennen we Jeroen Krabbé als agorafobische miljonair, Albert Finney als een legendarische Franse crimineel, maar vooral Vincent Cassel als de flamboyante charmeovervaller én Catherine Zeta-Jones in een opvallend grote rol als Europol-agente, die de bende voortdurend op de hielen zit en een boontje heeft voor Pitts personage. ‘Ocean’s Twelve’ is een totaal andere film dan z’n origineel, maar evengoed eentje waarvoor wij ons petje afnemen. Pure klasse!