Cinevision
Film besprekingen: bioscoop, dvd en Blu-ray
Le Premier Jour Du Reste De Ta Vie
Veel filosofen hebben er zich al suf over gepiekerd, maar er is niemand die precies kan zeggen wat het leven inhoudt. Hoe dat komt? Omdat het voor iedereen verschillend is. Het leven is een opeenvolging van vallen en opstaan, van meevallers en tegenslagen, van geluk en ongeluk. En altijd onvoorspelbaar in zijn wandel.
Daar kan ook het gezin uit ‘Le Premier Jour Du Reste De Ta Vie’ van meespreken. Aan de hand van vijf scharniermomenten in de levens van evenveel gezinsleden gunt regisseur Rémi Bezançon ons inkijk in hun vallen en opstaan. We zien hoe zoon Albert het ouderlijke nest verlaat om op z’n eentje een studiootje te betrekken, hoe diens zus Fleur kampt met liefdespijnen (en nog zoveel meer), hoe broer Raphaël maar moeilijk grip krijgt op z’n eigen leven, hoe moeder Marie-Jeanne afrekent met een midlifecrisis en ten slotte hoe vader Robert terugkijkt op zijn taak als pater familias en concludeert dat zijn kinderen zien opgroeien zijn leven het meeste kleur heeft gegeven.
De originele, fragmentarische vertelstructuur - de vijf dagen in een tijdspanne van twaalf jaar worden telkens ingeleid door een aparte titel en datum - laat Bezançon toe om nooit te lang bij de dingen stil te staan (dit is geen soap), maar toch slaagt hij erin om doorheen de verschillende gebeurtenissen, die op uiterst subtiele wijze diverse facetten van het leven aanraken, inhoud en diepgang aan zijn karakters te schenken. Het valt ons als kijker niet zwaar om ons met de personages te vereenzelvigen. Niet in het minst ook omdat de problemen waarmee ze in de loop der jaren geconfronteerd worden zo uit het leven gegrepen zijn dat je hun hartenpijnen haast zelf voelt.
Maar niet enkel het gevoelige, zeer herkenbare en bovenal ontroerende scenario maakt indruk; ook qua vormgeving zit het meer dan snor. De prachtige beeldvoering accordeert wonderwel met de mooie soundtrack - je hoort o.a. Lou Reed en David Bowie - en de flashbacks onderbreken het verhaal nooit, maar vullen het aan. Bezançon bewijst dat je met een subtiele mise-en-scène soms veel meer bereikt dan met een hippe in het rond zwaaiende camera. Al heeft hij het erg makkelijk natuurlijk; de lotgevallen van de familie zijn zo aangrijpend dat ze weinig visuele ondersteuning nodig hebben. En dat heeft Bezançon, die zich opwerpt als een meester in soberheid, goed begrepen.
De echte sterren in ‘Le Premier Jour Du Reste De Ta Vie’ blijven dus de personages, wondermooi geschetst, veelgelaagd en vertolkt door een sprankelende cast. Jacques Gamblin overtuigt als vader des huizes wiens hobbelige relatie met zijn vader sporen nalaat in zijn eigen relaties met zijn kinderen, terwijl Zabou Breitman van haar midlife-moeder geen karikatuur maakt. Nieuwkomer Pio Marmaï maakt indruk als de oudste zoon, Marc-André Grondin (je zag hem ook al aan het werk in het gelijkaardige ‘C.R.A.Z.Y.’) is charmant als losbol en romanticus én de Waalse Déborah François bewijst opnieuw haar kunnen als puberende dochter; die laatste twee wonnen niet toevallig elk een César. Een prachtige parabel die nog meer dan alle filosofen het echte leven benadert.