Cinevision
Film besprekingen: bioscoop, dvd en Blu-ray

Hij zal eeuwig door het leven gaan als een Tarantino-ripoff, maar toch zijn z’n gangsterfilms ‘Lock, Stock And Two Smoking Barrels’ en ‘Snatch’ kanjers van formaat. We hebben het over Guy Ritchie, één van de grootste talenten uit de Britse filmwereld, wiens carrière kelderde op het moment dat hij in het huwelijksbootje trad met de muziekdiva Madonna. Sinds hij vrouwlief regisseerde in de draak ‘Swept Away’, kreeg hij nauwelijks nog interessante aanbiedingen. Het scenario van ‘Layer Cake’ wees hij af om zich te storten op z’n nieuwste egoproject ‘Revolver’, een verwarrende misdaadfilm, waarmee hij hoopt z’n carrière nieuw leven in te blazen.

Jake Green (Jason Statham) is een verstokte gokker, die de uitzonderlijke gave bezit nooit te verliezen. Wanneer hij een spel aangaat tegen de lokale crime king Dorothy Macha (Ray Liotta), wordt hij verondersteld te verliezen. Macha is een slecht speler, maar wint immers ook altijd omdat al z’n tegenstanders angstig zijn om de machtige misdaadbaas te verslaan. Het raakt echter Jake z’n koude kleren niet en hij besluit Macha voor miljoenen onder tafel te spelen. Macha is pisnijdig en zet een prijs op het hoofd van Jake, die echter beschermd wordt door de woekeraars Avi (André Benjamin) en Zach (Vincent Pastore).

In het eerste uur toont Ritchie nog een glimp van z’n talentvolle zelf; enkele set pieces zijn meer dan voortreffelijk opgebouwd, maar de uitwerking laat dikwijls te wensen over. Het voornaamste probleem heeft Ritchie met z’n scenario; hij bouwt z’n verhaal uit met steeds meer nieuwe personages, vergeet ze uit te diepen en laat ze vervolgens de meest onmogelijke handelingen uitvoeren. Bovendien sticht hij geregeld verwarring, waardoor z’n verhaal nauwelijks samenhangend overkomt. Maar het is pas in de half uur durende finale dat Ritchie finaal onderuit gaat; als kijker komen we terecht in een soort psychedelische trip van het hoofdpersonage. We begrijpen nog niet waar Ritchie het eigenlijk over had, maar feit is dat het overkomt als pretentieuze nonsens.

De manier waarop Jason Statham, die bovendien ook maar een schim blijkt te zijn van de coolness die hij in werkelijkheid bezit, in strijd ligt met z’n innerlijke zelf is lachwekkend slecht en staat bovendien garant voor één van de meest lamlendige finales van het jaar. Ook een mentaal aangeslagen en halfnaakte Ray Liotta, die in de finale zowat een kwartier twijfelt of hij nu wel of niet de trekker zou overhalen, is huilen met de pet op. Wie dacht dat het na ‘Swept Away’ niet meer bergaf kon gaan met Ritchie; hier is ‘Revolver’!

Peter Janssens