Cinevision
Film besprekingen: bioscoop, dvd en Blu-ray

Een goede horrorfilm staat of valt soms met z’n beginscène. Vaak weet je meteen of de sfeer goed zit en of je die zuurverdiende euro’s niet beter aan een andere film had gespendeerd. Het gevoel dat zich tijdens de eerste paar minuten van ‘Saw III’ meester van je maakt, is jammer genoeg weinig positief te noemen.

We bevinden ons eigenlijk nog steeds in de finale van episode twee uit de alsmaar groeiende filmreeks over de sadistische Jigsaw Killer en we krijgen het antwoord op enkele openstaande vragen. Maar we weten nog steeds niet goed waar deze derde aflevering naartoe zal gaan. Een twintigtal minuten later hebben we opnieuw enkele van de meest expliciete filmmoorden van het jaar aanschouwd - een opengereten borstkas of een in zuur opgeloste arm zijn echter slechts kinderspel in vergelijking met wat later nog zou volgen - maar nog steeds hebben we geen flauw benul waarover ‘Saw III’ gaat.

Dat is eigenlijk nog het grootste probleem van deze orgie aan visueel geweld, bloeduitstortingen en gemene ‘leven en dood’-spelletjes; deze film heeft helemaal geen verhaal. Ergens voor halfweg komt er toch nog een plot boven water drijven, maar die is ditmaal zo ver gezocht - en bedenk daarbij dat de verhaallijnen uit de eerste twee afleveringen niet meteen toonbeelden van samenhangendheid waren - dat het wel zeer duidelijk wordt dat de makers enkel en alleen geïnteresseerd zijn in shock horror. Maar gruwel zonder verhaal vinden wij te gemakkelijk. Af en toe valt er in dergelijke films wel eens te lachen met een goed geënsceneerde moord, maar ook op dat gebied ben je eraan voor de moeite. De manier waarop de personages dit keer het loodje leggen - want dat doen ze weer aan de lopende band - is flauw, vergezocht en bij momenten bijzonder smakeloos (de scène met de varkens!).

Komt daar nog eens bij dat de effecten er dit keer bijzonder goedkoop uitzien en de grauwe, donkere setting weinig indruk nalaat. De grootste fout die de makers echter maken vindt plaats in het laatste halfuur. Niet alleen vinden scenaristen Whannell en Wan het nodig om elke aan de haren gesleurde plottwist uit te leggen, ook spenderen ze meer dan tien minuten aan overbodige uitleg over de eerste film. Bijgevolg is het zeer aan te raden om eerst aflevering één uit de reeks te bekijken, aangezien je hier anders getrakteerd wordt op een bijzonder grote spoiler. Of liever: bekijk alleen de eerste ‘Saw’ en laat de inmiddels twee tegenvallende vervolgen links liggen.

Peter Janssens