Cinevision
Film besprekingen: bioscoop, dvd en Blu-ray
Seabiscuit
Met de herinnering aan Redfords wanproduct ‘The Horse Whisperer’ nog vers in het geheugen, hielden we ons hart al vast voor ‘Seabiscuit’, een waar gebeurd verhaal over een renpaard, gesitueerd in de jaren dertig-veertig. Als film is ‘Seabiscuit’ niet alleen een aaneenschakeling van paardscènes, maar wel deels een excuus om een tijdsbeeld te schetsen van de eerste helft van de twintigste eeuw. De film is bovendien ook een intriest verhaal over een uitzonderlijke driehoeksverhouding tussen drie mannen.
Geldschieter Charles (Jeff Bridges), jockey Red (Tobey Maguire) en verzorger Tom (Chris Cooper) zijn de sleutelfiguren in het tweede leven van Seabiscuit, die het in 1938 schopt tot renpaard van het jaar. In het eerste deel van de film gaat alles zijn rustige gangetje en worden we opgezadeld met een erg trage aanloop. De tweede manche toont ons indrukwekkend gefilmde racen, die ons door de passende soundtrack bij momenten kippenvel bezorgen. De scènes tussendoor zijn echter niet van een voldoende strakke regie voorzien om boeiend te blijven.
Een enorm pluspunt aan ‘Seabiscuit’ zijn de uitmuntende vertolkingen, die deze film grotendeels van de ondergang redden. Chris Cooper acteert erg sterk en ook Tobey Maguire weet het nodige gevoel in zijn rol te steken. Jeff Bridges zit een beetje gevangen in een weinig belangwekkend personage en heeft maar weinig ruimte om zich te ontplooien. Wel is er een grappige bijrol van William H. Macy als primitieve radiomaker. Voor regisseur Gary Ross is ‘Seabiscuit’ vijf jaar na ‘Pleasantville’ nog maar zijn tweede film. Minder dan zijn debuut, waardoor we hopen dat Ross zich voor zijn derde project terug op het juiste spoor zet. We geloven steevast in de regiekwaliteiten van de Amerikaanse regisseur, die in deze film jammer genoeg maar weinig naar boven komen. ‘Seabiscuit’ heeft zijn momenten, buigt op excellente acteurs, maar is al bij al een mager filmpje.