Cinevision
Film besprekingen: bioscoop, dvd en Blu-ray

Ja, we mogen ‘m wel. De sympathieke groene ogre Shrek beleefde in z’n vorige twee avonturen de dolste fratsen en de humor van de ‘Shrek’-films bestond voornamelijk uit spitsvondige oneliners en intertekstuele referenties, de één al wat duidelijker dan de ander. ‘Shrek’ was eigenlijk uniek; zowel ouders als kinderen konden smullen van de lotgevallen van de ogre, z’n vriend de ezel en sinds deel twee ook van bondgenoot de kat. Wat zou een derde film nog toevoegen aan deze quasi-perfecte tandem?

Het antwoord krijgen we in ‘Shrek The Third’, waarin Shrek (nog steeds gezegend met de stem van Mike Myers) het niet ziet zitten om het leiderschap van Far Far Away over te nemen. Z’n schoonpapa heeft de geest gegeven en Shrek is de rechtmatige troonopvolger, maar als hij erachter komt dat er nog een potentiële erfgenaam rondloopt, is hij vastberaden om die te vinden. Samen met Donkey (Eddie Murphy) en Puss In Boots (Antonio Banderas) trekt hij erop uit om de jonge koning in spe te vinden.

Het antwoord op onze vraag blijkt evenwel - na anderhalf uur flauwe moppen en goedkope herhalingen uit de vorige twee episodes - niet bijster positief. Er zijn een pak minder verwijzingen - en dan kan je stellen dat de makers eindelijk eens origineler uit de hoek willen komen, maar driewerf helaas - en ook de grappen zijn kinderachtig en weinig geïnspireerd. Zou het komen omdat we het allemaal al eens gezien hebben? Omdat de personages geen greintje meer uitwerking krijgen en de hele film lang terugvallen op hun typische trekjes, waar iedereen de vorige twee delen zo dol op was? Donkey is een geinig personage, maar als je hem al zoveel keer z’n zelfde nummertje hebt zien opvoeren, lach je de derde keer heel wat minder. Of, in ons geval, helemaal niet. We hebben welgeteld één keer gelachen met ‘Shrek The Third’ en amper vijf keer gegrijnsd. Een pijnlijk laag gemiddelde, dat we zelfs bij de gemiddelde Will Ferrell- of Jon Heder-komedie niet halen.

Antonio Banderas speelt pas mee sinds het vorige avontuur, maar toch is en blijft hij de showsteler. Z’n personage (en z’n bijhorende exotische stem) zorgen nog voor de leukste scènes. Shrek ondergaat echter hetzelfde procédé als in de vorige afleveringen en prinses Fiona wordt hier zelfs opvallend naar de achtergrond verwezen. We weten niet waar de makers met de volgende films naartoe willen - naar verluidt zouden er nog minstens twee sequels op komst zijn - maar gezien Fiona op het einde van de film bevalt van een stelletje mini-ogres, voorspellen we meteen een pak weinig subtiele grappen over vuile pampers en overgevende peuters. Jawel, ‘Shrek’ is laag gevallen.

Peter Janssens