Cinevision
Film besprekingen: bioscoop, dvd en Blu-ray

De rage van de afgelopen paar jaar is ongetwijfeld de bewegende camera. Niet dat we zo’n gevoelige maag hebben, maar wat sommige cineasten allemaal uithalen om een zogeheten cinéma vérité gevoel te creëren, wist ons toch meermaals halfmisselijk de cinemazaal uit te sturen. Maar hoe erg het ook trilde en beefde, uitkijken vormde nooit echt een probleem.

Deze stelling moeten we echter herzien na het bekijken van ‘Sl8n8’, een goedkope en bespottelijke horrorfilm van Nederlands-Belgische bodem, waarin de hoofdrol in wezen vertolkt wordt door een bibberende - wat zeg ik? - heupwiegende camera. Nooit eerder knepen we onze ogen zo vaak dicht omdat we schrik hadden dat ons overheerlijke driegangen menu kennis zou maken met de bioscoopvloer. Nooit eerder waren we zo blij dat we een flesje water bij de hand hadden om onze maag af en toe terug in de juiste plooi te kunnen leggen. ‘Sl8n8’ maakt echter geen gebruik van een hyperbewegende camera om een realistisch gevoel op te wekken, maar wel om te verdoezelen dat de horror-, spanning-, achtervolging- en gruwelscènes zodanig slecht getrukeerd zijn. De manier waarop het cineastenduo Van Geloven en Visser hun camera bewegen, verdringt het effectenwerk. Het zijn een hoop kleurenvlekken, die gedurende een regelrechte aanval op je gezondheid het idee opwekken dat er van alles gaande is. Wat er juist gebeurt, weet je niet, maar nadien word je steeds opnieuw geïnformeerd dat er een zoveelste personage het loodje gelegd heeft.

Maar het falen van ‘Sl8n8’ kunnen we niet uitsluitend aan de onbekwaamheid van de regisseurs toeschrijven; ook de acteurs werken stuk voor stuk op de zenuwen. Victoria Koblenko, vooral bekend uit de soapserie ‘Goede Tijden, Slechte Tijden’, is maar weinig overtuigend en wordt bovendien geflankeerd door de al even weinig charismatische Kurt Rogiers, die het leeuwendeel van z’n dialogen in mooi algemeen Nederlands debiteert. Leuk dat hij daartoe instaat is, maar het levert tegelijkertijd heel wat gekunstelde acteermomenten op. Over de rest van de cast willen we zelfs niet meer uitweiden, maar hun acteerniveau sluit moeiteloos aan bij dat van de twee ‘kopstukken’.

Guus Meeuwis zong ooit ’Het is een nacht, die je normaal alleen in films ziet’. Wel, dit is een nacht, die je zelfs in films niet eens zou willen zien. ‘Sl8n8’ is zo baanbrekend slecht dat het gros van de afgezaagde horrorvervolgen en remakes plots instant meesterwerken lijken. Kun je nagaan.

Peter Janssens