Cinevision
Film besprekingen: bioscoop, dvd en Blu-ray
Stormbreaker
Wie zich als jonge tiener ooit heeft laten verleiden tot het spelen met de zogeheten actiepoppen, weet perfect waarover we het hebben als we stellen dat de fantasie van een tiener eindeloos is. Eenmaal aan het spelen geslagen is alles mogelijk en sommige kinderen droomden zelfs van zichzelf als geheim agent of topspion. Wel, voor al die kinderen, maar ook voor zij die ooit deze fase doorworstelden, is er nu ‘Stormbreaker’, een sympathieke actiefilm voor jong en oud, die zich nog het best laat definiëren als James Bond van de nieuwe generatie. Het hoofdpersonage in deze spetterende jeugdfilm laat zich aanspreken als Alex Rider (Alex Pettyfer) en wordt door de special forces gerekruteerd om wraak te nemen op de snoodaards, die Alex’ nonkel om het leven hebben gebracht.
‘Stormbreaker’ is eigenlijk voor elk wat wils; de jongere kijkertjes zullen hun geluk niet opkunnen bij het aanschouwen van zoveel wilde achtervolgingen, noeste reddingsacties en originele gadgets en de oudere kijkers kunnen genieten van de heerlijke, zelfrelativerende sfeer, die regisseur Geoffrey Sax vanaf minuut één creëert. Alles aan deze prent is tongue in cheek; het zou immers belachelijk zijn deze film te beschuldigen van clichés, aangezien hij het ene cliché na het andere gevoelig op de korrel neemt.
Voor wie het nog niet begrepen zou hebben: ‘Stormbreaker’ valt nergens serieus te nemen. Maar laat dat nu net z’n grootste sterkte zijn. Dit aangename over the top-sfeertje laat zich ook voelen bij de vertolkingen, waarin heel wat bekende sterren hun opwachting maken in korte bijrolletjes. Ewan McGregor is geestig, Mickey Rourke is heerlijk sardonisch als de prototypeschurk, Alicia Silverstone is een plezier als het niet zo heel verstandige hulpje, maar vooral Bill Nighy is subliem als aanvoerder van het special forces-team. Nighy acteert zodanig theatraal dat elke scène met hem als het ware een cursus ‘acteren: zoals het niet moet’ wordt. Maar het zijn op die momenten - en zo zijn er heel wat - dat aan de volwassen kijker steeds weer benadrukt wordt dat deze prent weet waar hij mee bezig is, namelijk een jong publiek entertainen.
Waarschijnlijk is ‘Stormbreaker’ helemaal niet voor ons gemaakt, maar door z’n eindeloze charme en hilarische vertolkingen hebben wij ons minstens zo goed geamuseerd als ons twaalfjarige neefje. Kun je nagaan.