Cinevision
Film besprekingen: bioscoop, dvd en Blu-ray
Walk The Line
We hebben de muzikale biopic ‘Ray’ amper verteerd of Tinseltown komt alweer aandraven met een nieuwe biografische prent over een muzieklegende uit de jaren vijftig en zestig. ‘Walk The Line’ vertelt het verhaal van countryzanger Johnny Cash (Joaquin Phoenix), maar beperkt zich tot de eerste veertig jaar uit zijn leven. We krijgen een mooi overzicht van z’n weg naar de top, z’n woelige huwelijksjaren met huisvrouw Viv (Ginnifer Goodwin), z’n bloeiende romance met zangeres June Carter (Reese Witherspoon) en z’n gevecht met een allesverschroeiende pillenverslaving.
In het begin lijkt ‘Walk The Line’ nog een traditionele, voorspelbare genrefilm te zijn, maar al snel wordt duidelijk dat James Mangold nog heel wat troeven achter de hand houdt. Mangold, in het verleden reeds verantwoordelijk voor het matige ‘Cop Land’ en het mooie ‘Girl, Interrupted’, spaart een resem krachtige scènes op om in de finale heel wat geïnteresseerde filmkijkers op indrukwekkende wijze knock-out te slaan. Bovendien is Mangolds mise-en-scène om van te smullen (de scène in Folsom Prison!) en creëert hij een erg mooi tijdsbeeld. Het verhaal is gebaseerd op Cash’ officiële autobiografie, geschreven door Patrick Carr, maar schuwt de wrange kantjes niet - het is duidelijk dat Mangold en co geen geromantiseerd heldenverhaal wilden vertellen, maar simpelweg een turbulent tijdsdocument over ’s werelds grootste countryzanger.
Joaquin Phoenix is monumentaal als de man in black, wiens privé-leven haaks staat op z’n razend succesvolle carrière. Bovendien wordt Phoenix’ vertolking gekenmerkt door een ouderwets staaltje method acting; Phoenix volgde meer dan een jaar gitaarlessen om alle nummers zelf te kunnen spelen. Het is overigens miraculeus hoe dicht Phoenix’ stem die van de echte Johnny Cash benadert. Nog zo’n prachtig acteerwerk is afkomstig van Reese Witherspoon, die voor het eerst sinds lange tijd haar opwachting maakt in een niet-komische film. Verder maken ook Ginnifer Goodwin indruk als Cash’ eerste vrouw, alsook een ongezien knappe Robert Patrick, die hier bewijst dat hij ten onrecht het predikaat b-acteur opgestempeld krijgt.
‘Walk The Line’ bevat voldoende zwierige muziekscènes, briljante vertolkingen en een uitstekend gedoseerd scenario, dat een eerlijk verhaal vertelt. In een tijd waarin biopics hoofdfiguren steevast op een voetstuk plaatsen, is deze film dan ook een grote verademing. Een must!