Cinevision
Film besprekingen: bioscoop, dvd en Blu-ray
Die Welle
De praktijk overtreft altijd de theorie, hetzij door ze onderuit te halen, hetzij door ze te bevestigen. Is iets moeilijk te vatten, bewijs het dan en neem de proef op de som. Dat dacht professor Ron Jones ook toen hij in 1967 zijn studenten onderwees over de gevolgen van het nazisme. In plaats van hen te vertellen hoe de Duitsers het precies aan boord legden, besloot hij het nog eens lichtjes over te doen in zijn klaslokaal. Dat verhaal, dat eerder al stof opleverde voor een succesroman en een paar tv-films, vormt ook het basisidee van ‘Die Welle’, een weinig vernieuwende, maar daarom niet minder rake en zelfs vermakelijke film.
Gymleraar Rainer Wenger (Jürgen Vogel) krijgt voor een projectweek het vak autocratie toegewezen en in plaats van zijn studenten op een stoffige lezing te trakteren, besluit hij hen het begrip te laten voelen. De leerlingen in de cursus vormen hun eigen minimaatschappij, die in den beginne nog jongleren met termen als groepsdruk en discipline, maar na amper twee dagen volledig ontsporen tot Die Welle, de naam die ze zichzelf geven. Reeds op de derde dag starten ze met het bot uitsluiten van andersdenkenden, ontaardend in het ene conflict na het andere, tot zelfs Wenger zijn pupillen niet meer onder controle heeft.
‘Die Welle’ drukt ruim anderhalf uur lang op de juiste knopjes en bereikt zijn vooropgestelde doel: de ogen van jongeren openen. Hen tonen wat er kan gebeuren bij het blindelings volgen van een leiderfiguur. Educatief verantwoord en op het lijf geschreven van tieners, die ook het gros van de cast uitmaken, biedt deze film bijgevolg maar weinig verrassingen voor de volwassen kijker, die de diverse plotwendingen en logische escalaties al van ver ziet aankomen. Om ervoor te zorgen dat zij zich daarmee niet vervelen, houdt regisseur Dennis Gansel - van het puike ‘Napola’ - het tempo verschroeiend hoog, zelfs zodanig dat hij nauwelijks stilstaat bij zijn personages. We komen over hen enkel het hoogstnodige te weten, om de dramatische kracht aan te spannen, maar inzoomen op hun zielenroerselen, die af en toe gevoelig aangeraakt worden, doen de makers niet.
Gansel volgt misschien iets te slaafs zijn einddoel en neemt nergens gewaagde zijsporen, maar slaagt er op die manier wel in om een effectieve maagstoot af te leveren voor de meer jongere kijker, klaar om de wereld en zijn vele hindernissen te ontdekken. Met het knappe acteerwerk van vooral Jürgen Vogel en Max Riechelt en de strakke teugels die Gansel niet lost tot de gepaste, maar verwachte finale is ‘Die Welle’ een erg snelle film, die in een notendop een veel complexer verhaal vertelt. Dat je daarbij scenario-offers moet brengen, is onvermijdelijk. Toch de moeite, al was het maar omdat de boodschap onbetwistbaar blijft, en daarmee interessant materiaal ter discussie biedt.