Cinevision
Film besprekingen: bioscoop, dvd en Blu-ray

Na de hopeloze, onvolwassen onderbroekenlol van de ‘Scary Movie’-films, zijn de Wayans-broertjes terug met ‘White Chicks’, een onmetelijk vulgaire, oervoorspelbare en oninteressante politiekomedie. Kevin (Shawn Wayans) en Marcus (Marlon Wayans) Copeland zijn twee broers en partners bij de FBI. Wanneer ze een zaak naar de knoppen helpen, besluiten ze hun fout op eigen initiatief recht te zetten. Na een overdosis valse borsten, lipstift en vingernagels, geven de broertjes zich uit als de steenrijke Wilson-zusjes om zo een potentiële kidnapping te verijdelen.

Het scenario van ‘White Chicks’ puilt uit van flauwe grappen, getelefoneerde situaties en platvloerse wendingen. Tussen al de typische pis- en kakhumor valt er nog te zoeken naar enkele obligate filmverwijzingen (de parodie op ‘Carrie’ zagen we niettemin van ver aankomen!) en een interessant uitgewerkte plot, maar tevergeefs. Wayans bewijst zich een al even pover cineast als scenarist, want ook ’s mans camerawerk en regieaanwijzingen laten duidelijk te wensen over. Het verhaal springt van de hak op de tak, waardoor er van enige coherentie geen sprake is. Maar dan hebben we het zelfs nog niet gehad over de abominabele acteerprestaties van de twee hoofdacteurs. Niet alleen bezondigen ze zich meermaals aan tenenkrommende overacting, ook overtuigen ze totaal niet als twee blanke vrouwen. Of dit te maken heeft met het feit dat ze met hun vermommingen meer kans maken op een Michael Jackson-look-a-like-wedstrijd, laten we dan nog in het midden.

‘White Chicks’ is één van de slechtste films, die we dit jaar al voorgeschoteld kregen. Als u echter houdt van leeghoofdige en onbeschaafde cinema, mag u dit exploot niet aan u laten voorbijgaan!

Peter Janssens