Cinevision
Film besprekingen: bioscoop, dvd en Blu-ray
Wild Romance
Zo stoned als een aap een hete blondine bevredigen terwijl een tjokvol Paradiso - dé concertzaal in Amsterdam - gillend op jou zit te wachten; het is ongetwijfeld alleen maar de meest extravagante rockers gegeven. Vanaf het moment dat hij doorbrak, was het voor Herman Brood, de Nederlandse verpersoonlijking van de leuze sex, drugs and rock ’n roll, echter dagelijkse kost. Vrouwen lagen aan zijn voeten en wilden door hem onder handen genomen worden, de drugskoeriers leefden van z’n concertgeld en zelf zag Brood z’n leven als één lange tocht langsheen rock ’n roll highway.
De Nederlandse film ‘Wild Romance’, geregisseerd door Jean Van De Velde, geeft een hoogst originele en ietwat onconventionele blik op z’n succesperiode (1974-1979), waarin hij hits scoorde als ‘Saturday Night’ en ‘Never Be Clever’. Naast een occasionele opsomming van z’n oeuvre, focust de prent zich ook op z’n excentrieke leven, z’n ongewone band met z’n ouders, z’n zwak voor schilderen en z’n onvoorwaardelijke vriendschap met z’n manager Koos Van Dijk, vanuit wiens standpunt ‘Wild Romance’ eigenlijk verteld wordt. Van Dijk was z’n steun en toeverlaat en zorgde er hoogstpersoonlijk voor dat Brood z’n contracten nakwam.
Als muzikale biografie bevat deze prent bovendien een interessant verhaal, dat ook non-adepten van Broods muziek of zelfs mensen die enkel geïnteresseerd zijn in een leuk avondje uit zal kunnen bekoren. Af en toe dreigt de film een beetje voorspelbaar te worden en soms ligt de symboliek er wel erg dik op, maar storen doet het nooit. Hoofdrolspeler Daniël Boissevain is uitstekend gecast als de legendarische muzikant; niet alleen weet hij zonder problemen ’s mans tics over te nemen, ook trekt in verschillende scènes z’n stem akelig veel op die van de echte Brood. Z’n tegenspeler Marcel Hensema is eveneens een toonbeeld van prima castwerk. Er heerst een wonderlijke chemie tussen de twee acteurs en het zijn zij die meermaals voor de mooiste en aandoenlijkste momenten zorgen.
Maar hoe goed de acteurs ook mogen zijn, het is vooral regisseur Jean Van De Velde die overtuigt. En al meteen met de sublieme openingsscène, waarin hij beelden toont van Broods laatste minuten voor z’n fatale sprong van de Hilton, een pakkende voiceover van z’n manager en een intro op het bewogen leven van z’n hoofdpersonage. Verder voorzag Van De Vele het geheel van een ietwat grauwe, jaren zeventig look, wat meteen ook het realisme en tijdssfeer ten goede komt. ‘Wild Romance’ is een vakkundig gemaakte, knap geacteerde en vooral razend boeiende biopic. Rock ’n roll, baby!