Cinevision
Film besprekingen: bioscoop, dvd en Blu-ray

“Nee”, zegt Carl (Jim Carrey in schijnbaar bekende ‘gekkebekkentrek’-modus) in de openingsscène tegen zijn rinkelende telefoon. “Nee” ook wanneer zijn vriend ‘m vraagt om een avondje te gaan stappen. En al helemaal klinkt het negatief wanneer op het werk - hij is bankbediende - iemand om een lening vraagt.

Wanneer hij op een dag een oude schoolkameraad tegen het lijf loopt en die ‘m vertelt over een cursus die hij gevolgd heeft, raakt Carl mild geïntrigeerd. De cursus gaat namelijk over ja zeggen tegen het leven en bijgevolg tegen elke uitdaging die dat met zich meebrengt. In het begin staat de sceptische en ook sombere Carl daar nogal weigerachtig tegenover, maar na een ontmoeting met goeroe Terrence (Terence Stamp) besluit hij het te proberen. Vastbesloten op elke vraag “ja” te antwoorden krijgt z’n leven een paar verrassende wendingen. Zo geeft hij wel al z’n centen weg aan een dakloze die erom vraagt, maar tegelijk ontmoet hij de innemende Allison (Zooey Deschanel in aandoenlijke bijrol), die ook van het leven wil genieten en uit elke vorm van hokjesdenken tracht te ontsnappen. In Carl meent ze haar soulmate te vinden.

Jim Carrey heeft al een hele poos een nieuwe hit nodig, want met ‘Fun With Dick And Jane’ toonde hij dat ook zijn humorvat wel eens leeg is en met ‘The Number 23’ dat horror hem niet ligt. Terug naar de gulle lach dan maar met ‘Yes Man’, een veilige weinig risico’s inhoudende rol die ‘m nog een keertje toestaat zijn gezicht in bizarre bochten te wringen en ondertussen in de meest waanzinnige situaties terecht te komen (Carrey die Japans spreekt! Zijn echtgenote uit het Midden Oosten!). Het lijkt wel alsof de eendimensionale Carrey van ‘Dumb And Dumber’ terug is, maar gelukkig is dat niet zo. Af en toe maakt hij dan wel een fikse uitschuiver die ons met het nodige hartzeer doet terugdenken naar zijn pijnlijk ongrappige tijd als louter smoelentrekker, maar over het algemeen herbergt zijn onverwachts mature optreden ook de nodige melancholie zoals hij die ook al in ‘The Majestic’ en ‘Eternal Sunshine Of The Spotless Mind’ etaleerde.

‘Yes Man’ is wel degelijk een Jim Carrey-film, maar dus eentje die ook een paar keer wat dieper onder de huid durft kruipen. Het geinige op ware feiten berustende uitgangspunt biedt immers niet alleen stof voor een grappenstroom, maar ook voor een paar wijze levenslessen. Dat die er in het laatste kwartier in onversneden Hollywoodstijl ingeramd worden is een euvel waar haast elke komedie uit Tinseltown mee af te rekenen heeft, dus de film daarop afrekenen zou al te gemakkelijk zijn. Maar het bewijst natuurlijk wel dat ‘Yes Man’, van regisseur Peyton Reed (‘Down With Love’), weinig ambitie heeft om meer te zijn dan dat.

Peter Janssens