Cinevision
Film besprekingen: bioscoop, dvd en Blu-ray

Het weidse karakter van Wereldoorlog II valt zo moeilijk te bevatten dat het niet zo verwonderlijk is dat er maar ‘nieuwe’ verhalen blijven opduiken. ‘Defiance’ behoort tot de categorie die zijn inspiratie zocht bij ware feiten en belicht alzo een bladzijde die op pelliculle nog niet omgeslagen is.

Centraal staan de uit het platteland van Belarus afkomstige joodse Bielski-broers: Tuvia (Daniel Craig) is degene die er het kopje bijhoudt en de rationele beslissingen neemt, Zus (Liev Schreiber) de meest onstuimige, en Asael (Jamie Bell) de jongste telg die opkijkt naar zijn beide broers. Wanneer Hitler en zijn troepen in 1941 oprukken, besluiten zij het in Polen op een vluchten te zetten richting Wit-Rusland, waar ze aansluiting vinden bij een groep Russische verzetsstrijders. Maar ook stuiten ze op minder fortuinlijke lotgenoten, die niet weten waarheen en zich dus een degelijke uitvalsbasis bouwen in de bossen. Het lukt de groep, ondertussen aangevoerd door Tuvia, aardig in leven te blijven onder deze moeilijke omstandigheden, maar hoe meer vluchtelingen hun aansluiting vinden, hoe minder makkelijk de situatie er op wordt.

Met de nodige opgezwollen violen en gedoseerd gebruik van close-ups en slow motion blinkt ‘Defiance’ niet zozeer uit in beeldvoering. Het ziet er dan wel allemaal tot in de puntjes verzorgd uit en vakman Edward Zwick is iemand aan wie je het métier al lang niet meer hoeft te leren, toch dreigt deze zeer gepolijste look de dramatiek van het verhaal te ontkrachten. Dat het niet gebeurt, dankt Zwick niet alleen aan zijn eigen narratieve kwaliteiten, maar ook aan de inhoudelijke dramatische spankracht van de lotgevallen van de Bielski-broers.

Niettemin doen sommige wendingen de wenkbrauwen fronsen. Je kan bezwaarlijk van clichés spreken bij een waar gebeurd verhaal - tenslotte heeft iemand dit écht beleefd -, maar wél kan je vraagtekens plaatsen bij de manier waarop het naar het witte doek vertaald is. Zo doet het gekibbel tussen Tuvia en Zus wel erg déjà vu aan en zijn de twisten over de in oorlogstijd altijd beperkte food supply weinig meer dan een goedkoop manipulatief trucje om een duidelijk onderscheid te maken tussen de altruïsten en egoïsten in de joodse vluchtelingengroep. Mensen van vlees en bloed hebben dit beleefd, maar het zijn karikaturen die door Zwick en co opgevoerd worden.

Dat klinkt allemaal veel negatiever dan bedoeld, want op de keper beschouwd is ‘Defiance’ zeer vermakelijk en vooral in het tweede deel houdt de maker van ondermeer ‘The Last Samurai’ en ‘Blood Diamond’ de vinger aan de pols. Je begint warempel mee te leven met de iets te nadrukkelijk heldhaftig in scène gezette missie van de drie Poolse broers, ook al worden die vertolkt door James Bond, Cotton Weary en Billy Elliot, zij het aangedikt met een moddervet Anglopolski-accent.

Peter Janssens