Cinevision
Film besprekingen: bioscoop, dvd en Blu-ray
The Big Sleep
Ben je het spoor bijster in ‘The Big Sleep’, weet dan vooral dat je niet de enige bent. Zelfs over de bronroman van Raymond Chandler ontstond heel wat verwarring bij scenaristenduo William Faulkner en Leigh Brackett.
Wanneer die uit het boek niet konden afleiden wie een bepaald personage het hoekje omhelpt, pleegden ze een telefoontje naar Chandler zelf, die hen geïrriteerd terug naar het boek verwees. Even later belde hij echter terug om toe te geven dat hij zelf niet meer wist hoe de vork aan de noirsteel zat en dat hij uit de roman evenmin iets kon afleiden. Hij liet de vrijheid vervolgens aan Faulkner en Brackett. En die hebben daar gretig gebruik van gemaakt, met als resultaat een verhaal dat zo moeilijk te volgen is dat je al van heel goeden huize moet zijn om elke plotwending in zijn juiste context te plaatsen. Zeker omdat de plottwisten zich aan een ongezien hoog tempo opvolgen.
‘The Big Sleep’ vierde een paar jaar geleden al zijn zestigste verjaardag en dat maakt ‘m misschien één van de oudste voorbeelden van het zogeheten style over substance-effect. De plot, waarin Bogart als privé-detective Philip Marlowe van het ene mysterie in het andere belandt, doet er namelijk maar weinig toe; alles gaat om de iconische film noir-sfeer, waarbij het belangrijk is om in alle omstandigheden cool te blijven en dito oneliners af te steken. Dat je als (verleidelijk) personage de sigarettenrook op sensuele wijze wegblaast, blijkt in dit genre ook veel belangrijker dan wie nu precies wie vermoord heeft.
Als regisseur Hawks en co dus niet wakker liggen van een coherente plot, waarom zouden wij dat dan wel doen? ‘The Big Sleep’ is zo’n film waarvan het van elke minuut smullen is en precies omdat we niet aangematigd worden tot volgen, maar tot genieten van de zeer snedige dialogen en de seksuele spanning tussen genreroutinier Bogie en zijn vlam in wording Lauren Bacall, die een jaar nadat de opnames afgerond waren teruggeroepen werd voor extra scènes. Hawks had namelijk gezien hoe hun vorige samenwerking - ‘To Have And Have Not’ - insloeg als een bom en wilde bij deze detectivethriller eenzelfde sfeer oproepen. Dat Bogart en Bacall drie maanden na de opnames in het huwelijk traden, bewijst andermaal dat er bij knetterende chemie on-screen ook off-screen meer aan de hand is.
‘The Big Sleep’ eist meer dan terecht zijn plaatsje op in de reeks klassiekers die Bogie in de jaren veertig aaneenreet. Net zoals ‘The Maltese Falcon’ en ‘To Have And Have Not’ is ook deze film een showcase voor zijn intrinsieke geliktheid. Zijn bad boy-charisma terwijl hij bijna altijd de good guy speelde. En waar nu precies het verhaal over gaat? Zoek dat vooral zelf maar uit. Maar wedden dat je ook helemaal verdrinkt in de prachtige zwart-wit-fotografie en dat je verloren loopt in het wonderlijke film noir-universum voor je het goed en wel in de smiezen hebt?