Cinevision
Film besprekingen: bioscoop, dvd en Blu-ray

Babysitters duiken doorgaans op in komedies of thrillers. Ofwel is het lachen geblazen met hun gekke fratsen (‘Don’t Tell Mom The Babysitter’s Dead’ of ‘Mrs. Doubtfire’), ofwel zijn we er getuige van hoe zo’n doorgaans jong en aantrekkelijk exemplaar belaagd wordt door een killer met bij voorkeur een kapmes (‘When A Stranger Calls’). In ‘The Babysitters’ gaat het er helemaal anders aan toe, ook al betreft het andermaal jeugdige, wulpse verschijningen.

Maak kennis met Shirley Lyner (Katherine Waterston), een 16-jarige studente die nooit nee zegt om een zakcentje te verdienen en dus zoals zoveel andere meisjes van haar leeftijd als babysitter bijklust. Zo past ze ondermeer op de kinderen van de familie Beltran (‘Sex And The City’-actrice Cynthia Nixon en John Leguizamo), maar ook de man des huizes is haar niet ontgaan. De seksuele spanning tussen de twee komt tot een eerste uiting wanneer Michael - het personage van Leguizamo - Shirley huiswaarts voert, maar niet zonder haar eerst in natura te bedanken voor haar goede zorgen.

Michael betaalt braafjes het bedrag afgesproken om te babysitten, en daarbovenop geeft hij haar een extraatje voor de personal services die hij mocht ontvangen. Het procédé herhaalt zich en elke babysitbeurt ontaardt in een stevige vrijpartij. Shirley is niet van plan iemand in te lichten over haar nieuwe manier om een paar extra duiten te vergaren, maar wanneer Michael zijn beste vriend Jerry over zijn escapades vertelt, is die meteen ook geïnteresseerd in zo’n babysitter. Voor ze het goed en wel beseft, runt Shirley een high school brothel. De dingen lopen echter uit de hand en het blijkt lang niet zo eenvoudig om de situatie te overzien.

Ondanks het thema moet je alvast niet bij ‘The Babysitters’ zijn voor de stomende vrijpartijen, want die worden helemaal niet gratuit in beeld gebracht. Integendeel, regisseur David Ross behandelt zijn thema met de fluwelen handschoen, waardoor de tagline op de cover (‘These girls mean business’) lang niet zo sensationeel is als hij initieel lijkt. Gelukkig maar, want in de plaats van een ranzige sekskomedie krijgen we een zij het psychologisch niet bijzonder sterk onderbouwd drama dat op z’n beste momenten wel een maatschappelijke relevantie aan de dag brengt. De nogal eenzijdige invulling van de personages dreigt die nu en dan echter te ontkrachten.

John Leguizamo is een prima acteur, maar het personage dat hij vertolkt, overstijgt nergens de clichéhandelingen die het uitvoert. Ook Cynthia Nixon komt maar erg mager voor de dag. Gelukkig is er nog het ontwapenende optreden van Katherine Waterston, de dochter van Sam ‘The Killing Fields’ Waterston, die daarmee bewijst dat talent wel degelijk erfelijk bepaald kan zijn. Hoewel ook zij gevangen zit in een karakter dat om meer uitwerking smeekt, draagt ze met haar treffende vertolking deze film op haar frêle schouders. Niet slecht dus, maar iets minder stereotypes en bijgevolg meer nuancering had ‘The Babysitters’ geen kwaad gedaan.

Peter Janssens