Cinevision
Film besprekingen: bioscoop, dvd en Blu-ray

Bijt nooit de hand die je voedt, luidt het spreekwoord, en dat heeft ook cineast Barry Levinson goed begrepen. Met z’n Hollywoodpastiche ‘What Just Happened’ werpt hij een satirische blik op het studiosysteem, maar veel meer dan vrijblijvend komisch wordt het nooit. Levinson wil in dat systeem dat hij op de korrel neemt immers nog maar wat graag films maken, en dus speelt hij anderhalf uur lang op veilig. Dat het resultaat alsnog een leuke parodie is, dankt hij volledig aan de knappe hoofdrol van Robert De Niro (terug in optima forma) en de rist acteurs die hun imago aan de kant zetten. En natuurlijk ook aan het verhaal van Art Linson, op wiens pennentrekken deze film gebaseerd is.

Centraal staat Hollywoodproducer Ben (De Niro), die in de twee weken dat we ‘m volgen voor een pak beproevingen komt te staan: een regisseur die door de studio verplicht wordt het shockerende einde van z’n film aan te passen, een acteur die koste wat het kost zijn baard wil laten staan terwijl zijn contract ‘m verplicht die af te scheren (hilarische rol van Bruce Willis) én een bijna-ex-vrouw (Robin Wright Penn) voor wie hij nog steeds iets voelt, maar van wie hij ontdekt dat ze het bed deelt met één van zijn scenaristen (Stanley Tucci).

Levinson laat die drie verhaallijnen netjes door elkaar lopen en houdt daarbij het tempo verschroeiend hoog. Niet alles in ‘What Just Happened’ werkt - het stuk in Cannes is maar een zwakke finale - maar wanneer hij wel de juiste toon vat, moet de film niet onderdoen voor pakweg ‘State And Main’ en andere pseudo-parodieën op het filmmaken. Het brave karakter word je verondersteld erbij te nemen, want reeds vanaf de start is duidelijk dat Levinson hier zijn handen niet aan wil verbranden. Toch mag dit geen hinderpaal vormen, want in het verleden bewees die zich met ondermeer ‘Wag The Dog’ en ‘Man Of The Year’ meester in de zalvende satire. Komedies met melktandjes, maar met genoeg geslaagde ideeën om je ruim anderhalf uur zoet te houden.

Een ander pluspunt is vaak ook de cast die sterk staat te presteren. Dat is hier ook niet anders. Robert De Niro is nog altijd niet helemaal terug, maar na de reeks infantiele komedies waarin hij rond de eeuwwisseling te zien was, is dit een stap in de goede richting. De rol die hij hier neerzet, wijkt in principe maar weinig af van het vaste nummertje dat hij al meermaals opvoerde, maar bij het personage dat hij hier neerpoot, zit het als gegoten. Andere uitschieters zijn Michael Wincott als zelfverklaard vernieuwend filmer, John Turturro als agent met een pak zenuwtics én Bruce Willis, die aantreedt als zichzelf en daarbij zijn imago maar wat graag te kakken zet. Catherine Keener en Sean Penn lopen dan weer volslagen verloren.

Op het einde van de rit blijft ‘What Just Happened’ niet zolang hangen als het gros van zijn collega’s, maar vervelen doet hij geenszins. Het antwoord op de vraag die de film in de titel stelt, luidt dan ook: niet veel, maar ‘t vermaakt wel. Al blijft de vraag of je van een Hollywoodsatire niet net dat beetje meer punch mag verwachten. En is een film als deze niet automatisch gedoemd tot zachtheid wanneer een regisseur uit het systeem zelf de regie op zich neemt?

Peter Janssens