Cinevision
Film besprekingen: bioscoop, dvd en Blu-ray
The Gene Generation
‘The Gene Generation’ is gebaseerd op de comic ‘The DNA Hacker Chronicles’, in onze contreien evenwel niet zo bekend, maar in zijn genre een niet te versmaden pageturner. Adaptaties van dergelijk bronmateriaal is tegenwoordig hipper dan hip en dus zal ook deze minder vermaarde verfilming zijn doelpubliek bereiken. Al bestaat de kans dat ook zij lichtjes teleurgesteld zijn in het eindresultaat.
De premisse belooft zich niettemin als razend interessant. Deze futuristische actiefilm creëert een wereld waarin alles draait om DNA, en meerbepaald over het bezitten van het juiste DNA, waarmee de toegang tot de door de overheid ommuurde elitestad je niet ontzegd wordt. Het gevolg: DNA-hackers houden zich achter elk hoekje schuil om goed DNA te stelen en zo de stad te kunnen binnengaan. De overheid tracht hier een stokje voor te stukken en huurt een stel huurmoordenaars in die komaf moeten maken met deze hackers.
Michelle (oosterse babe Bai Ling) is één van die killers, die het hoofd koel tracht te houden in een wereld waarin zelfs de gelukkigen niet echt gelukkig lijken te zijn. Ze krijgt er een extra probleem bij wanneer ze ontdekt dat haar broer Jackie tot over de oren in de schulden zit en optrekt met onderwereldfiguren die het niet goed met ‘m voor hebben. Wanneer hij ook nog eens in de wereld van de DNA-hackers terechtkomt, moet ze niet alleen haar eigen hachje redden, maar ook dat van haar onverantwoordelijke broertje.
‘The Gene Generation’ kondigt zich aan als een kruising van ‘Blade Runner’ en ‘The Matrix’ en tot op zekere hoogte begrijpen we die vergelijkingen. Vooral de klassieker van Ridley Scott diende duidelijk als inspiratiebron voor de grauwe setting van een ogenschijnlijk vervuilde stad, waarin het niet fijn vertoeven is. Regisseur Pearry Reginald Teo, aan zijn vierde project toe, is dus niet bepaald origineel, maar niets mis met het eren van je helden, moet hij gedacht hebben.
Jammer genoeg beschikt hij echter niet over hetzelfde budget als die helden, wat maakt dat de krakkemikkige CGI het op papier fraaie stuntwerk niet de glans geeft die het verdient. Een scène waarin een raam in slow motion barst, levert een knap staaltje visuele grandeur op, maar het gebrek aan centen gaf de cineast duidelijk niet de middelen die scène op eenzelfde klassevolle manier af te ronden. Ook aan het scenario had heus nog wat gesleuteld mogen worden, want de rommelige plot maakt het de kijker bij wijlen niet makkelijk in het verhaal te raken.
Gelukkig is er nog de verleidelijke Bai Ling, die gehuld in een leren pakje en strak bewapend veel weg heeft van een Aziatische Lara Croft, maar dan in een andere tijdsgeest. Haar acrobatie doet ons meer dan eens terugdenken aan de lenigheid die ook Angelina Jolie ten berde bracht in de ‘Tomb Raider’-films die het ook van weinig meer moesten hebben dan van een baldadige hoofdfiguur. Ling doet het behoorlijk en op haar eentje houdt ze de boel nog min of meer staande.