Cinevision
Film besprekingen: bioscoop, dvd en Blu-ray
De Kolderbrigade
In een tijd waarin Amerikaanse misdaadreeksen steeds meer het realisme nastreven (zie ondermeer het fantastische ‘The Shield’ en ‘The Wire’), is het een verademing om een reeks als ‘De Kolderbrigade’ te herontdekken. Het politiegenre werd nooit eerder (en daarna nooit meer) met zo’n moddervette knipoog op de korrel genomen. Maar wat wil je ook als je komische talenten als Romain Deconinck, Leo Martin en Gaston Berghmans samen voor de camera brengt?
Deze brok pure nostalgie volgt de avonturen van de niet al te snuggere politiecommissaris Kolder (Deconinck) en zijn team klungelaars, bestaande uit ondermeer hulpagente Adrie (Yvonne Delcour), Leo (Martin) en Gaston (Berghmans). De voorlaatste is een echte windbuil die zich meer om vrouwelijk schoon dan over z’n speurwerk bekommert, terwijl de laatste de enige is die af en toe voor een doorbraak in een niet eens zo moeilijke zaak zorgt. Dat hij daarvan de pluimen moet delen met zijn overste, blijkt echter onvermijdelijk.
Gaston Berghmans en Leo Martin zijn jaren elkanders aangevers geweest en dus mag het niet verwonderen dat de heerlijke chemie tussen het olijke tweetal ook hier geregeld van het scherm spat. Helemaal om van te smullen wordt het wanneer de twee Antwerpse komedianten lijnrecht tegenover twee Gentenaars komen te staan én de makers (o.a. Deconinck schreef en regisseerde mee) ervoor kozen iedereen in zijn of haar eigen dialect aan het woord te laten. Dat leverde niet alleen een geinige taalmix op, maar zorgde ook voor een reeks catchphrases, die geregeld weer opdoken. Onder andere Kolders verzoek om “een pilleke en ne koffie” loopt als een rode draad doorheen de grappenstroom.
Net als toenmalige komediereeksen als ‘Slisse En Cesar’ en ‘De Paradijsvogels’ werd ook ‘De Kolderbrigade’, daterend uit 1980, voor een levend publiek opgenomen. Dat de grappen zich bijgevolg op een zeer volks, zelfs banaal niveau bevinden, is dus geen verrassing, maar storen doet dat geenszins. Deze reeks, waarvan dit eerste ook meteen het enige seizoen is met amper 7 afleveringen, moet het voor de volle honderd procent hebben van zijn clowneske situaties, en op dat front scoort hij tien op tien. Lachen doen we, al was het maar met de tics van de op dreef acterende cast.
Grootse televisie kan je ‘De Kolderbrigade’ misschien niet noemen, maar in de canon van Vlaamse tv-klassiekers verdient hij wel zijn plaatsje, al was het maar omdat je grootheden als Deconinck, Berghmans en Martin niet zo vaak samen aan het werk zag. Destijds bedoeld als pastiche op de vele politieseries is de serie nu uitgegroeid tot humoristisch erfgoed. Met twee iconen die het tijdelijke reeds voor het eeuwige verwisselde en één die onlangs aankondigde dat hij zich terugtrekt uit de media.