Cinevision
Film besprekingen: bioscoop, dvd en Blu-ray

Het is duidelijk waar nieuwkomer Nacho Cerdà zijn mosterd haalde. Zo draaide hij eerder al een docu over het maken van ‘The Machinist’ (de film waarvoor Christian Bale zich een taille aanmat waardoor je zelfs tante Sidonia als obesitaspatiënte zou bestempelen) en onlangs werkte hij ‘Coffin Of Light’ af, opnieuw een documentaire, maar ditmaal over Spaans cinematograaf Sergio del Monte, die in de jaren ’70 vermoord werd tijdens het draaien van zijn debuutfilm. Cult zit ‘m dus in de vingers, en zodoende is ‘The Abandoned’ een logische eerste boreling.

“Dat je klaar bent met je verleden, betekent niet dat je verleden ooit klaar is met jou”, aldus de voice-over tijdens de openingsbeelden. Het wordt snel duidelijk wat die onheilspellende boodschap inhoudt. De filmproducente Marie (Anastasia Hille) krijgt te horen dat ze de oude familieboerderij erft, en ziet dit als een mooie kans om iets meer te weten te komen over haar natuurlijke moeder. Ze reist erheen en loopt daar Nicolai (Karel Roden) tegen het lijf, die haar tweelingbroer blijkt te zijn. Samen ontdekken ze dat hun moeder in het verlaten huis vermoord werd, zoveel jaren geleden, en dat ook zij voorbestemd waren die nacht het leven te laten. De geschiedenis lijkt zich te gaan herhalen.

Wat volgt, is een met goedkope schrikeffecten en een onheilspellende soundtrack volgestouwde spokenthriller die uit hetzelfde vaatje tapt als de ontelbare Aziatische producties die tegenwoordig met de regelmaat van de klok een Amerikaanse tegenhanger krijgen. De met het genre vergroeide clichés zijn ook nu weer schering en inslag (hoe groot is de kans dat iemand in het echte leven een donkere kelder intrekt en zelf maar op onderzoek gaat?) en lang lijkt de plot ook eenzelfde richting op te gaan. Thematisch verschilt ‘The Abandoned’ immers niet zoveel met bijvoorbeeld ‘The Grudge’ of ‘A Tale Of Two Sisters’.

Toch kan je Cerdà geen gebrek aan ambitie verwijten. Zo maakt hij efficiënt gebruik van de Bulgaarse locaties die zonder probleem voor Rusland kunnen doorgaan en weet zijn donkere, maar gepaste fotografie af en toe de haartjes rechtop te zetten. Gefascineerd door de Spaanse cinema in de jaren zeventig en tachtig sijpelt doorheen zijn debuut ook een ouderwetse sfeer, maar duidelijk wil hij meer dan zomaar een blinde ode brengen aan het genre dat hem inspireerde in zijn zoektocht naar een eigen stijl.

Dat ‘The Abandoned’ geen blijvende indruk nalaat, dankt hij aan het magere scenario, dat in het laatste halfuur de ene van de pot gerukte twist na de andere opdist. Je moet zeker en vast van het genre houden wil je ze allemaal kunnen smaken, maar de kans is groot dat de echte liefhebber dit al eerder en beter uitgevoerd zag. Het acteerwerk is solide (Anastasia Hille is goed gecast!), al zijn ze weinig meer dan kleine radertjes in een groter geheel. Het spookhuisgenre nieuw leven inblazen, doet deze film dus niet en op het einde van de rit blijkt ‘The Abandoned’ eerder een showcase te zijn voor cineast Cerdà, die zijn talent en passie voor het genre etaleert. Van hem krijgen we zeker nog meer te zien.

Peter Janssens