Cinevision
Film besprekingen: bioscoop, dvd en Blu-ray

De spaghettiwestern is al lang geen Italiaans fenomeen meer. Zo beïnvloedde Sergio Leone menig Amerikaans filmmaker, en ook in Azië heeft het genre een poosje terug zijn intrede gedaan. Dat daar soms goeie vingeroefeningen uit voortkomen, illustreren ondermeer het Thaise ‘Tears Of The Black Tiger’ en het Koreaanse ‘The Good, The Bad And The Weird’, maar het Japanse ‘Sukiyaki Western Django’ bleek dan weer een schoolvoorbeeld van hoe het niet moet. Ook in ‘Dynamite Warrior’ zijn klassieke westerninvloeden merkbaar.

We schrijven het einde van de 19de eeuw. Lord Wang is een zakenman, die een markt wil creëren voor zijn nieuwste uitvinding: tractors. Om een snelle penetratie van zijn product in de hand te werken, doet hij beroep op een huurling die hij de taak geeft veehandelaars te vermoorden én waterbuffels afhandig te maken van de lokale boeren. Dit onrecht schiet de jonge Muay Thai-krijger Jone Bang Fai in het verkeerde keelgat en hij ziet het als zijn taak om de buffels opnieuw te stelen en ze aan hun rechtmatige eigenaars terug te bezorgen. Snel blijkt Bang Fai er nog een ander agenda op na te houden; zo heeft hij nog meer dan één ei te pellen met een getatoeëerde killer.

Net zoals alle spaghetti-, Amerikaanse en andere westerns is ook de plot van ‘Dynamite Warrior’ slechts een excuus om confrontaties tussen de in het verhaal opgevoerde partijen uit te lokken, dus ben je bereid om het scenario zijn bloedarmoede te vergeven. Minder toegeeflijk zijn we echter bij de beoordeling van de actiescènes, het kloppende hart van deze Thaise vechtfilm, die met eenzelfde in de wang gedrukte tong geregisseerd is als pakweg ‘Ong-Bak’.

Je kan niet anders dan ontzag hebben voor het knap ingeoefende stunt- en vliegwerk, maar als een film niet meer om het lijf blijkt te hebben dan een aaneenschakeling van deze acrobatische kunsten, kan je er erg moeilijk lyrisch over worden. Bovennatuurlijke krachten aan je personages toebedelen maakt het de makers bovendien mogelijk zowat alles wat hun hart verlangt op pelliculle vast te leggen (o.a. vechten op een vliegende vuurpijl). Pas op: wie eerder genoot van Aziatisch knokwerk vindt hier wellicht zijn gading in, maar voor ons mocht het gerust iets meer zijn.

‘Dynamite Warrior’ kan je vergelijken met ‘Kung Fu Hustle’, maar mist de scherpe humor van die laatste. De clowneske grappen die de duels soms met zich meebrengen, doen je ook af en toe grinniken, maar subtiel of doordacht is wel het laatste wat door je gedachten schiet. Conclusie: een film die het noch van zijn verhaal noch van zijn acteerwerk dient te hebben, en uitsluitend tracht te scoren met vechtpartijen zoals de Aziatische cinema daar al enkele decennia een patent op heeft. De dynamiet komt jammer genoeg nooit echt tot ontploffing.

Peter Janssens