Cinevision
Film besprekingen: bioscoop, dvd en Blu-ray
Blood Diamond
Een ring of een juweeltje. We hebben er allemaal toch al wel eens één gekocht. Voor je verloofde, een familielid, uit pure vriendschap of gewoon om je eerste maand samen te vieren met je eerste middelbare schoolliefje. In dat laatste geval werd doorgaans geopteerd voor een goedkoper namaakmodel, negen kansen op de tien afkomstig uit een automaat in één of andere supermarkt, maar in het gros van de gevallen - en toch zeker als je het een beetje goed wil doen - wordt geopteerd voor een juwelier. Een mens vraagt zich uiteindelijk nooit af waar men de steentjes haalt, die het geheel zo magnifiek doen fonkelen, al verklapt de kostprijs ons meestal iets over de waarde.
‘Blood Diamond’ zoemt in op de diamantproblematiek op het Afrikaanse continent en toont ons in een reeks shockerende, confronterende, maar vooral staalhard geregisseerde scènes hoe oorlogen ontstaan over zo'n minuscuul klein fonkelend steentje. Aan het roer van deze politiek getinte en met een stevig opgestoken vinger wijzende actiethriller staat Edward Zwick, een paar jaar geleden nog verantwoordelijk voor het uitstekende ‘The Last Samurai’. Met een vakkundige regie - eindelijk nog eens iemand die bewijst dat een camera niet moet schokken om opzwepende scènes in beeld te brengen - weet Zwick uitstekend de aandacht te vestigen op zowel de aangekaarte problematiek, de spetterende actie- en achtervolgingsscènes als op de prima interactie tussen de goed uitgewerkte hoofdpersonages.
Leonardo DiCaprio aan het werk zien met een sexy Zuid-Afrikaans accent zal voor menig vrouwelijk filmpubliek al meer dan voldoende reden zijn om naar de bioscoop te trekken, maar ondanks z'n heerlijk verzorgde tongval, puurt de amper 32-jarige acteur in de eerste plaats opnieuw een voortreffelijke acteerprestatie uit z'n hypergetalenteerde acteervezels. Hij wordt geflankeerd door een overtuigende Djimon Hounsou en een opvallend ingetogen Jennifer Connelly.
‘Blood Diamond’ is wat men noemt een boodschapfilm. Alle actiescènes, thrillermomenten, penibele plottwisten en opzwellende muziek dienen een hoger doel, namelijk de argeloze kijker ontdoen van zijn of haar oogkleppen. Het enige wat we Zwick nog zouden kunnen verwijten, is dat hij soms nogal weinig subtiel de nadruk legt op de dramatiek, maar eigenlijk mogen we ons daar niet te erg aan storen. Zeker niet wanneer de boodschap zo schrijnend is. Commerciële Hollywoodcinema of niet, realiteit is realiteit.