Cinevision
Film besprekingen: bioscoop, dvd en Blu-ray
Transformers: Revenge Of The Fallen
Was ‘Transformers’ een spectaculaire rollercoaster waarin Bay voor het eerst in zijn carrière het geschikte evenwicht vond tussen een over the top CGI-spektakel en een de tong stevig in de wang geplante actiekomedie, dan is die balans in ‘Revenge Of The Fallen’, de obligate sequel, zoek. De maker van ondermeer ‘The Rock’ en ‘Bad Boys’ laat resoluut het kind in zich los, wat meteen verklaart waarom z’n nieuwste potpourri van bombast en zonder rustpunten geserveerde robo-nonsens aanvoelt alsof je tweeënhalfuur naar een tiener staart die een zichtbaar energiek videospelletje speelt.
De plot is dan ook weer bedrieglijk simpel: Sam Witwicky tracht een zo normaal mogelijk leven te leiden en staat op een kantelmoment in zijn leven, hij vertrekt naar de unief, daarmee zijn toegewijde ouders, zijn grote liefde en zijn beschermengel op vier wielen (Bumble Bee) achterlatend. Wanneer hij in zijn jas echter een stukje van de vernietigde Allspark aantreft, zet hij daarmee een kettingreactie aan gebeurtenissen in beweging, met als eindresultaat dat hij zichzelf opnieuw middenin de oorlog tussen de Autobots, die ditmaal ook het Amerikaanse leger achter zich kunnen scharen, en de Decepticons bevindt.
Waar die oorlog in deel één nog min of meer overzichtelijk was, moet je bij deze digitale poppenkast al van goeden huize komen om de ruim 50 (!) robots uit elkaar te houden. Het spervuur aan non-stop ontploffingen, ontploffingen en nog meer ontploffingen zal zelfs de meest rabiate actiefanaat reeds halfweg hersenlam slaan, terwijl de geforceerde en erg foute humor - iets wat bij deel één nochtans wél uitstekend werkte - een hoop overtollig vet meebrengt, dat ondanks z’n hoge snelheid toch regelmatig de vaart uit de film haalt, en alzo de (intussen weinige) interesse uit de kijker.
Jammer is ook om vast te stellen dat de actiescènes, naar traditie volledig dicht geplamuurd door de episch aandoende soundtrack van nieuwbakken huiscomponist Steve Jablonsky, niets nieuws onder de zon zijn, en dat terwijl Bay daar zijn hele film op steunt. De minirobotjes in Sams keuken echoën naar ‘Gremlins’, het duel tussen Optimus Prime en drie Decepticons bezorgde ons een ‘King Kong’-déjà vu, de relatie tussen The Fallen en Megatron is weinig meer dan een The Emperor-Darth Vader-verhouding en een vrouwelijke transformatrice (of hoe zeg je dat?) lijkt zo weggelopen uit ‘Terminator: Rise Of The Machines’. Om het helemaal af te maken, blijkt Bay op de koop toe ook in een narcistische bui met scènes die zo uit eigen werk ‘Armageddon’ en ‘Pearl Harbor’ gelicht zijn.
‘Transformers: Revenge Of The Fallen’ is grootscheeps, pompeus, maar vooral zwaar overdreven. Weet je dit dan niet op voorhand? Wellicht wel, maar we hopen toch dat Bay met deel drie (hij is er nu aan bezig) toch net iets meer aandacht aan zijn scenario en karakters besteedt. Nu komen die laatste ervan af met een MTV-behandeling. Vooral Megan Fox wordt steevast in slow motion in beeld genomen, daarbij focussend op haar welgevormde rondingen, alsof er zich een door hormonen geleide puber achter de camera bevindt. Jongenscinema pur sang.
Extra’s (dvd): op de eerste schijf vinden we een audiocommentaar terug van een enthousiaste Michael Bay en scenaristen Roberto Orci en Alex Kurtzman. De tweede schijf maakt de dubbeldisc echter zeer de moeite, en wel door de diverse documentaires die je een blik achter de schermen gunnen. De meest interessante (of zeker één van de interessantere) is ‘Deconstructing Visual Bayhem’, waarin je vanuit verschillende invalshoeken belangrijke en spectaculaire scènes verkent en zit hoe ze precies tot stand zijn gekomen. Voor de fans van de film is het stevig uit de kluiten gewassen bonusmateriaal alvast op maat gemaakt.