Cinevision
Film besprekingen: bioscoop, dvd en Blu-ray
Lost & Delirious
Kan je van iemand houden als je omgeving dat afkeurt? Of beter: kan je dan met the object of your affection wel samenzijn? Die vraag stelt ‘Lost & Delirious’, een romantisch drama over de liefde tussen twee kostschoolmeisjes, verstoord door het publieke oog. Wat de buitenwereld erover denkt, lijkt voor één van de twee tortelduifjes immers belangrijker dan wat haar hart haar influistert. Bestaat er wel zoiets als onvoorwaardelijke liefde?
Het hoofdpersonage is Mary Bedford (Mischa Barton), nieuw op de kostschool, waar alles heel anders is dan thuis. Gelukkig maakt ze snel vriendinnen, en wel met haar twee kamergenotes: de vrijpostige Paulie (Piper Perabo), die terugkijkt op een bewogen verleden, en Tori (Jessica Paré), van betere komaf en afkomstig uit een heel traditionele familie. De drie worden in een mum van tijd zes handen op één buik, al blijken de handen van Paulie en Tori toch nog niets nauwer in elkaar verstrengeld. Zo zal ook Mary, die al snel de bijnaam Mouse krijgt, merken.
Wanneer ze haar twee roommates in het midden van de nacht op het dak ziet kussen, denkt ze nog dat ze aan het oefenen zijn voor wanneer ze binnenkort aan een vuurdoop met een jongen toe zijn, maar al snel ontdekt ze dat er meer aan de hand is. De twee slapen immers samen en de geluiden die daarbij geproduceerd worden, laten weinig aan de verbeelding over - niet evident evenwel in een kostschool. Mary aanvaardt de liefde tussen haar nieuwe vriendinnen, en niets lijkt tussen de drie te kunnen komen. Wanneer Tori’s zus op een ochtend echter de kamer binnenwandelt en daar Paulie en Tori in bed aantreft, draait die laatste haar kar en laat ze Paulie vallen als een baksteen. Uit angst voor een schandaal in de familie.
Interessant aan ‘Lost & Delirious’ is dat het verhaal verteld wordt vanuit het oogpunt van Mary aka Mouse, die gevangen raakt tussen de heftige emoties van haar twee vriendinnen, een zeer moeilijke situatie die ze ziet escaleren en waaraan ze schijnbaar weinig kan veranderen. Op die manier heeft ook de kijker een karakter waarmee hij of zij zich kan vereenzelvigen, en bijgevolg voor zichzelf de vraag kan stellen: hoe zou ik mij in deze situatie gedragen? Het zorgt voor een extra pigment in een film die voorts iets te vaak de traditionele paadjes der ‘tieners met problemen’-cinema bewandelt.
Vooral Piper Perabo is heel sterk als de emotioneel terneergeslagen Paulie, die niet begrijpt hoe de liefde van haar leven haar zomaar de rug kan toekeren. Ook Jessica Paré is uitstekend als Tori, die zich doorheen de film steeds meer profileert als een onuitstaanbaar personage. Aan de acteurs zal het dus niet gelegen hebben, maar wel aan de poëtische toon waarop cineaste Léa Pool de pennentrekken van autrice Susan Swan naar pelliculle vertaalt. Op de visuele uiting daarvan valt niets op aan te merken (de slotscène is zelfs een pareltje), maar inhoudelijk loopt het wel eens mank. Zo klinken de dialogen meer dan eens geforceerd en ligt de symboliek er vaak vingerdik bovenop. Als tienerfilm heeft deze zeker zijn verdienste, maar als gefundeerd karakterdrama schiet ‘Lost & Delirious’ tekort.