Zoeken

Kan Door Huid Heen

  • Cinevision.be/nl quoteert Kan Door Huid Heen met een 3/5
  • Regisseur: Esther Rots
  • Cast: Rifka Lodeizen, Wim Opbrouck, Chris Borowski
  • Genre: Drama
  • Duur: 94 minuten
  • Releasedatum: 11-11-2009
  • Distributeur: BFD
Bekijk de cover van de film "Kan Door Huid Heen"

De Nederlandse regisseuse Esther Rots had nog geen langspeelfilm op haar palmares of ze had zich al opgeworpen tot een talent om rekening mee te houden. Hoe dat komt? Met twee kortfilms (‘Speel Met Me’ en ‘Ik Ontspruit’) op haar conto die op het Filmfestival van Cannes meedongen voor een Gouden Palm heeft de cineaste haar entree alvast niet gemist. Een reputatie ging haar vooraf, en zoals iedereen weet, maakt dat het nog extra moeilijk. Het is weinig filmmakers gegund om bij hun eerste worp aan een zeker verwachtingspatroon te moeten voldoen, maar het zorgt ook voor meer druk. Iets waarmee Rots schijnbaar probleemloos omkan.

Wanneer we in de openingsscène met hoofdkarakter Marieke (Rifka Lodeizen) kennismaken, is ze niet meteen goedgezind. “Klootzak”, roept ze door de telefoon. Haar woede is gericht aan haar ex-vriend, die haar de bons heeft gegeven. Om haar verdriet te verdrinken belt ze het adresboek van haar gsm af, maar niemand heeft tijd dan wel zin. Alsof ze nog niet genoeg lood op de schouders meezeult, wordt ze vervolgens aangerand en bijna verzopen door een pizzaboy. De gebroken Marieke besluit de stad achter zich te laten en koopt een afgelegen en vervallen huisje op het Zeeuwse platteland dat haar toestaat helemaal in haar isolement te kruipen.

Wat volgt, is een psychologisch drama over een jonge vrouw die hoopt om een set pijnlijke ervaringen van zich af te kunnen schudden. Dat doet ze door zich in haar eigen eenzaamheid te wentelen, weg uit de bewoonde wereld, weg van de drukke stad. Op het platteland ontmoet ze John (de Belgische acteur Wim Opbrouck), een sympathieke buurman die aanbiedt om Marieke te helpen met het opkalefateren van haar woonst. Maar de man echt toelaten in haar leven, dat blijkt een stap te ver. Ze verdrinkt zich geregeld in een glaasje wijn en legt via internet chatcontact met een gelijkgestemde ziel, een slachtoffer van een aanranding.

Langzaamaan wordt de grens tussen fictie en realiteit dubbelzinniger en moeilijker te definiëren. Rots kruipt heel dicht op de huid van haar hoofdpersonage, met een cinema vérité-gehalte à la de gebroeders Dardenne en ook wel Brits sociaal filmer Ken Loach. Af en toe lijkt ‘Kan Door Huid Heen’ een kitchen sink-drama, maar dan in Zeeland. Toch doet de cineaste andere dingen met haar camera en blinkt de film nog meer dan in personage-uitdieping uit in montage. Ze goochelt met tijd, wat haar toelaat een dramatische spanningsboog te creëren die het geheel extra intrigerend maakt. Je wil er steeds het fijne van weten, maar door de nerveuze mise-en-scène word je vaker dan je wil in het ongewisse gelaten.

Dat laatste zou makkelijk als een negatief punt aangehaald kunnen worden, maar in het geval van dit cinefiele kleinood werkt het perfect. Rots verklaarde zich immers gefascineerd door alles waar je met de hersenen niet bijkan, en dat is er ook aan te zien. Het vergt bovendien een begenadigde actrice om aan zulk personage gestalte te geven. Door de nu en dan net iets te kunstzinnige aanpak van Rots is het niet altijd even eenvoudig je met het lot van de hoofdpersoon te verbinden, maar met haar knappe en waarachtige optreden maakt Rifka Lodeizen wel indruk.

Peter Janssens

© Cinevision.be/nl

   Bioscoop

   DVD/Blu-Ray