Cinevision
Film besprekingen: bioscoop, dvd en Blu-ray
The Bourne Ultimatum
Het gebeurt niet dikwijls dat een vervolg beter is dan z’n origineel, maar ‘The Bourne Supremacy’ slaagde er met glans in. Zou het komen doordat regisseur Doug Liman het regiestoeltje overliet aan spanningsfilmer Paul Greengrass, die als geen ander de kijker naar het puntje van de stoel kan verwijzen, of lag het gewoon aan het feit dat het scenario meer prijsgraf over Bourne’s achtergrond en bijgevolg meer te bieden had dan een aaneenschakeling van achtervolgingen en spectaculaire duels? Nu we ‘The Bourne Ultimatum’, het derde en vermoedelijk laatste deel uit de reeks, gezien hebben, weten het wel zeker: het is een combinatie van de twee.
Dit finaleavontuur balanceert namelijk twee uur lang tussen karakteruitdieping en hyperkinetische, hartritmeverhogende actiescènes, zoals we ze dit jaar nog niet vaak geserveerd kregen. De spanning uit ‘The Bourne Ultimatum’ verschilt dan ook een pak van de smeulende crashes uit pakweg ‘Die Hard 4.0’ of de epische zwaardtwisten uit de ‘Pirates Of The Caribbean’-trilogie. Waar deze laatste twee hun actie met een stevige korrel zout nemen, is het in ‘The Bourne Ultimatum’ bloedige ernst - nooit heb je het gevoel dat Greengrass, die opnieuw de regie op zich nam, knipoogt naar de camera. Maar dat is ook niet nodig als je met zulke snedige hand nagelbijtende spanning op het witte doek kan transponeren.
Veel prijsgeven over het verhaal zou jammer zijn en daarom vertellen we enkel dat dit derde Bourne-avontuur begint waar deel twee ophield. De genadeloze killer annex ex-geheim agent, die zich - zo leerde ons de vorige films - tegen wil en dank in een hachelijke situatie bevindt, is nog steeds op zoek naar z’n ware identiteit en z’n klopjacht naar de waarheid dreigt een stelletje hoge pieten de kop te kosten. Daarom is Bourne opnieuw opgejaagd wild, al krijgt hij ook in ‘Ultimatum’ hulp uit onverwachte hoek.
‘The Bourne Ultimatum’ kent nauwelijks rustpunten en vanaf de strakke openingsminuten start één brok onversneden adrenaline. Greengrass weet als geen ander hoe hij het tempo strak kan houden en ’s mans onbetwistbare regiekwaliteiten resulteren ook hier in enkele vakkundig ingeblikte en koortsachtig gemonteerde ’blink and you’ll miss it’-passages - vooral de scène in Waterloo Station is een cinematografisch hoogstandje. Matt Damon voelt zich als geen ander thuis in de huid van Jason Bourne en ook Joan Allen schittert opnieuw als harde tante met het hart op de juiste plaats. Verder krijgt Julia Stiles opvallend meer screentime en verwelkomen we nieuwkomers Albert Finney, David Strathairn en Scott Glenn. Herleid tot z’n pure essentie is ‘The Bourne Ultimatum’ een stomende actiethriller die, net als z’n titelpersonage in een wilde achtervolging, tegen 180 per uur voorbijraast. Maar het is ook een blockbuster waarbij je je brains best niet aan de kassa achterlaat.