Cinevision
Film besprekingen: bioscoop, dvd en Blu-ray
Jennifer's Body
De redenen om naar ‘Jennifer’s Body’ uit te kijken, waren legio. Regisseuse Karyn Kusama debuteerde in 2000 met het sublieme ‘Girlfight’, scenariste en voormalig stripteaseuse Diablo Cody won vorig jaar nog maar een welverdiende Oscar voor haar briljante ‘Juno’-script én hoofdrolspeelster Megan Fox is momenteel hotter dan hot in Hollywood na haar optredens in de twee ‘Transformers’-films van Michael Bay. Driewerf helaas, want de samenwerking tussen deze drie sterke vrouwen mag dan al potentie gehad hebben, het eindresultaat weet nooit zijn aspiraties waar te maken.
De body uit de titel behoort toe aan het Fox’ personage, een vrolijke, onbezorgde en ook arrogante cheerleader, die een typisch tienerleventje leidt. Haar beste vriendin is Needy (Amanda Seyfried), een gewone meid annex bolleboos die maar weinig gemeen lijkt te hebben met Jennifer. Maar net dat is de reden dat beide het zo goed met elkaar kunnen vinden. Wanneer Jennifer echter plots bezeten is door een demon, is niemand meer veilig in haar aanwezigheid. Needy moet toezien hoe de jongens in haar omgeving verslonden worden. Wat moet ze doen om te beletten dat Jennifer ook de tanden in haar lief Chip zet?
De premisse klinkt veelbelovend, maar Cody vangt maar weinig aan met haar nochtans perspectieven biedende uitgangspunt. Het duurt een poosje voor de film de juiste versnelling te pakken heeft en net wanneer je denkt dat ‘Jennifer’s Body’ eindelijk onder stoom gekomen is, gaat de film een richting uit die je al in zoveel andere tienerhorrors gezien hebt. Een déjà vu-gevoel zal ook uw deel zijn wanneer het titelpersonage terreur zaait in de goegemeente. Komt daar bovendien bij dat de horrorscènes nooit indruk weten te maken, laat staan dat ze een beetje suspensevol dan wel ludiek in beeld gezet zijn.
Ook de humor is eerder flauw dan gevat. Waar Cody in ‘Juno’ blijk gaf van een erg grappig inzicht in de leefwereld van tieners overstijgt ze hier nooit de clichés. Daarnaast krijg je ook geen kans om je met het lot van de personages te verbinden. Jennifer is een eendimensionale chick die haar uiterlijk en wulpsheid in de strijd werpt, maar precies daardoor heel vlak overkomt. Terwijl de gewone Needy het personage zou moeten zijn waarmee de kijker zich het makkelijkst kan identificeren, maar ook zij krijgt maar weinig diepgang. Bovendien maakt Cody de grote fout om aan te vangen met het einde, waardoor we al van tevoren weten waarnaar het verhaal evolueert.
‘Jennifer’s Body’ is dus noch hip noch sexy, en dat is jammer voor een film die precies dat wil zijn. De vermakelijke pulp die het had kunnen zijn, draait uit op banale eenheidsworst, waarin het acteerwerk van de aantrekkelijke, maar niet erg getalenteerde cast ook al niet echt helpt. Amanda Seyfried bewees in ‘Mamma Mia!’ al dat ze uitstraling te over heeft en ze weet met haar kneusjesrol nog wel iets aan te vangen. Megan Fox daarentegen beroept zich zo nadrukkelijk op haar verleidelijke looks dat je de indruk krijgt dat ze zich op een photo shoot in plaats van op een filmset bevindt. Oké, de body ziet er goed uit, maar dat maakt van ‘Jennifer’s Body’ nog geen goeie film.