Zoeken

Involuntary (Happy Sweden)

  • Cinevision.be/nl quoteert Involuntary (Happy Sweden) met een 4/5
  • Regisseur: Ruben Östlund
  • Cast: Maria Lundqvist, Henrik Vikman, Celicia Milocco
  • Genre: Drama
  • Duur: 98 minuten
  • Releasedatum DVD: 27-10-2009
  • Distributeur DVD: Lumière
Bekijk de cover van de film "Involuntary (Happy Sweden)"

Wat zou jij doen? Tijdens het bekijken van de mozaïekvertelling ‘Involuntary (Happy Sweden)’ zal je jezelf er geregeld op betrappen deze vraag (luidop) te stellen. Als een volleerd psycholoog analyseert filmmaker Ruben Östlund in zijn tweede film hoe een mens omgaat met groepsdruk, en hoe die druk soms bijzonder bepalend kan zijn in je doen en laten. De spiegel die de Zweedse cineast je voorhoudt, is er eentje waarin het niet erg graag kijken is. Dat in tegenstelling tot deze als film vermomde thesis, waarin het graag grasduinen is.

Net zoals in zijn debuut gooit Östlund een aantal verhalen door elkaar, zij het zonder de noodzaak te voelen die ook allemaal te linken. Waar veel mozaïekvertellingen het niet kunnen laten om elk personage aan (minstens één) een ander te linken, waardoor een zekere natuurlijke symbiose lijkt op te treden, houdt de getalenteerde Scandinaviër er in ‘Involuntary’ een werkwijze op na die opvallend sec aandoet. De personages in de diverse verhaallijnen - vijf zijn het er - kunnen bovendien niet meer verschillen, wat het universele karakter extra kracht bij zet. En op de koop toe de geloofwaardigheid zeer ten goede komt.

We maken ondermeer kennis met een gastheer die zijn feestje lichtjes uit de hand ziet lopen wanneer hij getroffen wordt door het vuurwerk dat hij tracht aan te steken, maar weigert toe te geven dat hij pijn heeft. Elders is er een lerares die haar collega’s op de vingers tikt en zich daardoor niet populair maakt. Ook zien we een buschauffeur die zijn autoriteit wil laten gelden en het vertikt om door te rijden totdat de schuldige naar voren komt die een gordijnraampje in de wc vernield heeft. Voorts zijn er tevens een groepje vrienden wiens spelletjes iets te extreme vormen aannemen en twee nogal sletterige meisjes die het op een drinken zetten.

Door de nogal klinische, afstandelijk filmstijl - het camerawerk is statisch en gunt ons een voyeuristische eerder dan een persoonlijke blik in de levens van de hoofdpersonen - lukt het je niet goed om met de personages (subjecten in Östlunds onderzoek) mee te leven, maar dat wil geenszins zeggen dat de verhaaltjes je niet beklijven. De regisseur is erin geslaagd om diep te snijden zonder echt diep te gaan. Niemand wordt namelijk graag geconfronteerd met situaties die zo uit het leven gegrepen aandoen dat je als het ware verplicht wordt in de eigen boezem te kijken. Door de vormelijk niet heel erg tot de verbeelding sprekende aanpak komt Östlunds boodschap des te harder aan.

De ‘Happy Sweden’ die zich tussen haakjes achter de titel bevindt, moet je dus zeker niet letterlijk nemen, hoewel er best wel wat te lachen valt met de hilarische taferelen die zich voor je ogen ontspinnen. Een gevoel van (plaatsvervangende) schaamte steekt dan wel af en toe de kop op, ook het grinniken zal je niet vergaan, hoe schrijnend een stel wendingen ook mogen zijn. Je zou ‘Involuntary’ zeker een psychologisch traktaat kunnen noemen, maar toch doe je de film daarmee tekort. In de eerste plaats is dit een uitstekend drama, die de kijker verplicht om ook zelf aan het denken te gaan. Knap.

Peter Janssens

© Cinevision.be/nl

   Bioscoop

   DVD/Blu-Ray