Cinevision
Film besprekingen: bioscoop, dvd en Blu-ray

Hoe lang ‘CSI’ - de moederreeks gesitueerd in Las Vegas, die de twee spin-offs (‘NY’, ‘Miami’) met enkele jaren voorafgaat - er nog mee zal doorgaan, weet niemand, maar dat dit onderwijl negende seizoen voor een kentering heeft gezorgd, valt niet te betwisten. Na ruim acht seizoenen en een half is het namelijk afscheid nemen van zijn iconische hoofdpersonage Grissom, vertolkt door acteur William L. Petersen. Wanneer een acteur dan wel een karakter zo’n impact heeft op een serie, kan dat enigszins niet anders dan zijn sporen nalaten. ‘CSI’ is prima tv en de makers zijn vaklui, maar er schort iets.

Bij aanvang van dit negende seizoen, dat in z’n totaliteit exclusief op Blu-ray verschijnt (in de dvd-box die gelijktijdig gereleast wordt, huist enkel maar het eerste deel), lijkt er nog geen vuiltje aan de lucht. Al voel je al vanaf afleveringen één de spanningen die zich rondom de figuur van Grissom voltrekken. Wanneer hij na een tiental afleveringen finaal de leiding overlaat aan zijn compagnon sinds lange tijd Catherine Willows (Marg Helgenberger is er wel nog altijd bij), is dat ook geen grote verrassing meer. Ook Nick Stokes maakt promotie, waardoor er in het team een plaatsje vrijkomt. Dat wordt ingekleed door dokter Raymond Langston (Laurence Fishburne).

Het is ergens wel ironisch dat William L. Petersen (in de jaren tachtig een grote belofte met rollen in ‘To Live And Die In L.A.’ en ‘Manhunter’) het voor bekeken houdt omdat hij de eentonigheid beu is terwijl zijn vertrek precies aantoont dat ‘CSI’ nog lang niet de formuleserie geworden was waarvoor de ex-hoofdrolspeler vreesde. Natuurlijk zit er een terugkerend procedé in de afleveringen, maar de scenaristen wisten die toch op te smukken met clevere plottwisten en interessante invalshoeken. Het lijkt erop alsof niet enkel Petersen zijn plunje aan de haak heeft gehangen, maar met hem die knappe schrijverskoppen.

Waar de focus doorgaans op het volledige team ligt, heeft deze negende reeks vanaf episode elf (die waarin Fishburne écht in de schijnwerpers mag treden) ogenschijnlijk alleen maar aandacht voor de nieuwkomer in de ploeg. Fishburne, bekend uit ondermeer ‘The Matrix’ en ‘Mystic River’, kwijt zich prima van zijn taak, daar kan je niet op afdingen, maar dat is omdat hij kan terugvallen op een zeker natuurlijk charisma. Ook al stellen de makers zijn karakter veel te veel centraal, wat op zijn beurt ten koste gaat van de andere personages, toch blijkt er van een zekere uitwerking niet heel veel sprake.

Toegegeven, we klinken misschien negatiever dan we willen zijn, want zelfs zonder Grissom is ‘CSI’ een reeks die de fans mogelijk niet zal teleurstellen, ook al lijken de verschillende intriges plotsklaps een stuk minder doordracht. De serie onderscheidt zich minder, daar waar de injectie van vers bloed ook een tegenovergesteld effect zou kunnen hebben. Uiteraard blijft het entertainen en af en toe gaat de suspensemeter wel degelijk in het rood, maar je kan je nooit van de indruk ontdoen dat de makers een aantal kansen jammerlijk onbenut hebben gelaten. Met zijn 24 afleveringen niettemin nog steeds de moeite voor de fans.

Peter Janssens