Cinevision
Film besprekingen: bioscoop, dvd en Blu-ray

Zweeds cineast Lukas Moodysson heeft zijn ziel verkocht aan Hollywood. Tenminste, dat zeiden de fans toen bekend raakte dat de maker van ondermeer ‘Fucking Amal’ en ‘Together’ met ‘Mammoth’ zijn debuut op Amerikaanse bodem zou maken. Nadat hij met ‘Lilja 4-Ever’ een mokerslag van jewelste had uitgedeeld, ging hij met het drama ‘A Hole In My Heart’ de macabere en later met ‘Container’ de experimentele toer op. Aan die bevreemdende experimenten komt een (voorlopig) einde met ‘Mammoth’, al laat de filmmaker het niet na ook nu weer de kijker uit zijn lood te slaan.

Leo (Gael Garcia Bernal) en Ellen (Michelle Williams) vormen samen met dochtertje Jackie een ogenschijnlijk doorsnee gezin. Vader moet dringend op zakenreis naar Thailand, moeder blaast uit na een alweer drukke nachtdienst als chirurge. Gloria, de Filippijnse nanny, moet de achtjarige spruit van de familie opvangen. Op het eerste zicht lijkt de situatie op die van heel veel gezinnen de dag van vandaag (ouders met drukke jobs en weinig tijd voor quality time). En dat zal wellicht ook de intentie van Moodysson geweest zijn. Het valt als kijker niet zwaar om je in dat leven van de karakters in te leven. De herkenbaarheid staat de regisseur toe om rechtstreeks tot de kijker te spreken.

Het verhaal heeft natuurlijk meer om het lijf. Zo blijkt Gloria enkel in de USA aan het werk om geld te verdienen voor haar twee in de Filippijnen achtergebleven zoontjes te onderhouden, is dochter Jackie veel meer gehecht aan haar oppas en wil ze liever tijd met haar doorbrengen dan met haar moeder (wanneer die al eens tijd heeft) en realiseert Leo dat er iets grondig scheef zit in zijn leven en in zijn gezin. Maar ondanks al die overpeinzingen is er weinig verandering aan de horizon zichtbaar. Hij wil wel uit zijn cocon breken (z’n ‘backpackavontuur’ illustreert dat), maar eenvoudig is dat verre van.

‘Mammoth’ gaat over de ongelijke verdeling - waar je geboren wordt, bepaalt mee je (kans op) succes (en geluk?) - en wisselt af tussen drie verhaallijnen op evenveel locaties die verschillende contrasten aan elkaar toetsen. Vanuit die optiek heeft de Zweedse filmmaker aandachtig naar ‘Babel’ en het andere werk van Inarritu en Arriaga gekeken. De manier waarop het verhaal zich ontvouwt, sluit nauw aan bij de werkwijze van die Mexicaanse (ex-)tandem, maar Moodysson slaagt erin ook z’n eigen accenten erin te leggen. Met als resultaat een film die twee uur lang hypnotiseert en finaal een brandvlek nalaat op je netvlies. De boodschap is wel niet erg subtiel verpakt, je vergeet ze niet.

In Gael Garcia Bernal en Michelle Williams heeft de regisseur bovendien twee prima hoofdacteurs gevonden, al mag het aandeel van de onbekende nevencast (o.a. Marife Necesito, de actrice die in de huid kruipt van Gloria, is subliem) evenmin onderschat worden. ‘Mammoth’ (de titel verwijst naar een uit mammoetivoor gemaakte pen die het hoofdpersonage krijgt, maar evengoed kan het slaan op Moodyssons hoop dat de mensheid niet zoals de mammoet uitsterft) is terug een conventionelere film op het conto van Moodysson, maar zelfs met Amerikaanse centen behoudt hij z’n eigenheid en deelt hij rake klappen uit. Sterk.

Peter Janssens