Cinevision
Film besprekingen: bioscoop, dvd en Blu-ray

In de stemming voor een film die hengelt naar sympathie voor een aan lager wal geraakte Hollywoodacteur? Dan is ‘Flashbacks Of A Fool’ misschien je ding, zeker als je daarnaast een zwak hebt voor wilde (drugs)orgieën. Tijdens de begingeneriek ben je meteen al getuige van zo’n wild feestje, met Daniel Craig die aan shaken, not stirred lichaamsacrobatiek doet tussen krioelende vrouwenlichamen.

Je zou kunnen denken the lucky bastard, maar dat klopt niet helemaal. Het leven van Joe Scot (Craig) loopt immers niet op rolletjes: hij geraakt maar moeilijk meer aan de bak, en zelfs zijn agent (Mark Strong) is hem liever kwijt dan rijk. Ook zijn huishoudster maant Joe aan om eens na te denken over zichzelf en alles terug in het juiste perspectief te plaatsen. En die kans komt er, wanneer hij een telefoontje krijgt van zijn moeder die hem meedeelt dat zijn jeugdvriend Boots is overleden. Dat nieuws doet Scot terugdenken aan zijn jeugd in Engeland, meer bepaald aan die ene zomer die zijn volledige leven heeft gekleurd. Joe besluit om terug te keren naar het ouderlijk huis, in de hoop eens en voor altijd met zichzelf (en zijn verleden) in het reine te kunnen komen…

‘Flashbacks Of A Fool’ is het regiedebuut van Baillie Walsh, een voormalig videoclipregisseur (hij draaide clips voor Massive Attack, INXS, Kylie Minogue en New Order) die eveneens de Oasis-documentaire ‘Lord, Don’t Slow Me Down’ regisseerde. Dat muziek belangrijk is in het leven en oeuvre van Walsh is duidelijk. In het lange middenstuk, gesitueerd aan de Britse kust in de jaren zeventig, verklaart hij openlijk zijn liefde voor de glamrockperiode van David Bowie en Roxy Music. Bowies ‘Jean Genie’ wordt zelfs helemaal ontleed en geanalyseerd, als betrof het een kikker op een dissectietafel. Door de idolen uit zijn eigen jeugd te integreren en te beklemtonen, gooit Walsh meteen een aanzienlijk stuk eigen jeugdherinneringen in de film.

Het is niet verwonderlijk dat ‘Flashbacks Of A Fool’ daardoor het meest passie bevat tijdens de flashbackscènes aan de Engelse kust (allemaal netjes opgenomen in Zuid-Afrika trouwens). Probleem is dat dit deel volgt op een eerste halfuur waarin het moeilijk is om mee te leven met het hoofdpersonage. Jodhi May en Felicity Jones gooien dan wel het nodige acteertalent in de schaal als verleidelijke sirenes, de twee delen scharnieren niet echt vlekkeloos in elkaar. Meer nog, het lijkt alsof je naar twee afzonderlijke kortverhalen zit te kijken. Pas in het laatste halfuur raakt alles met elkaar verbonden, maar dan is het te laat om nog echt warm te lopen voor de film.

Hoe mooi ‘Flashbacks Of A Fool’ bij vlagen gefilmd is, als poging om de hartenpijn van het opgroeien en keuzes maken in beeld te brengen, eindigt het helaas als een slag in het water. Ook al omdat het moeilijk is om mee te leven met een egocentrische acteur als hoofdpersonage. Ironisch genoeg is het net door de drijvende kracht van een filmster dat het project van de grond kwam. Het was pas nadat Daniel Craig (tevens co-producent van de film) was gecast, dat Walsh een degelijk budget bij elkaar kreeg om ‘Flashbacks Of A Fool’ te kunnen maken.

Simon Couwens