Cinevision
Film besprekingen: bioscoop, dvd en Blu-ray
Buddenbrooks
Het is niet de eerste keer dat ‘Buddenbrooks’, gebaseerd op de vermaarde eerste pennentrekken van Duits schrijver Thomas Mann, voor een schermadaptatie dienstdoet, maar in tegenstelling tot de drie à vier andere bewerkingen gaat het nu om een volbloed bioscoopfilm. De op zijn eigen familiehistorie gebaseerde turf die Mann in de vroege twintigste eeuw pende, laat zich echter niet zomaar herleiden tot een film van tweeënhalfuur. Wat van de keuze van regisseur-scenarist Heinrich Breloer om niet al de generaties die in de roman aan bod komen te belichten een logische maakt. Of niet?
Centraal staat nog altijd de opkomst en de ondergang van een Duitse familie tijdens de omschakeling naar de moderne tijd. Voor vader Johann (Armin Mueller-Stahl) is status alles. De naam en eer van de familie is hem heilig. In Lübeck, waar ze gestationeerd zijn, behoren de Buddenbrooks tot de top van de sociale piramide, maar dat heeft zo zijn implicaties. De toekomst van de 3-koppige kroost ligt voor hen vast: zonen Christian (August Diehl) en Thomas (Mark Waschke) zijn voorbestemd om in vaders voetsporen te treden, terwijl de taak van dochter Antonie (Jessica Schwarz) erin bestaat om een rijke partij aan de haak te slaan.
‘Buddenbrooks’ is een grootscheeps familiedrama volgens het boekje. Breloer weet de tijd waarin z’n verhaal speelt perfect te evoceren. Aan de hand van mooie plaatjes worden we ondergedompeld in een Lübeck in de 19de eeuw, maar meer dan een postkaartenverzameling weet de Duitse filmer er in wezen niet van te maken, ondanks de vele mogelijkheden die Manns literaire classic te bieden heeft. Het oogt allemaal voortreffelijk en de productiewaarden liggen ontegensprekelijk een fiks stuk hoger dan de doorsnee tv-bewerking, maar een familierelaas moet in de eerste plaats beklijven. Dat het er toevallig mooi uitziet, biedt dan ook geen soelaas.
Breloer maakt dus de fouten waar heel wat andere cineasten die een historisch portret afleveren (of dat nu in de 19de, 18de, 17de of nog enkele eeuwen vroeger gesitueerd is) voor hem zich reeds hebben aan bezondigd: de verpakking boven de inhoud stellen. Zelfs al wijkt die inhoud misschien amper een duimbreed af van de gemiddelde familiekroniek. Ironisch genoeg doet Breloers moedige en niet eens zo onaardige beslissing om zich slechts op een deel van Thomas Manns klassieker te focussen de film uiteindelijk de das om. Hij heeft plots een stuk minder te vertellen en dat voel je. Een literaire parel is op die manier herleid tot een veredeld stationsromannetje.
Gelukkig zijn er nog de acteurs, al is de rol van het speerpunt van de film (Armin Mueller-Stahl, die je meteen in het oog springt op de inlay en bij voorsprong de beste acteur in de cast is) te miniem voor een acteur van zijn kaliber. Aangename verrassing van dienst is echter August Diehl, die alzo de kans krijgt om er met de film vandoor te gaan. Iets wat hij ook reeds - en niet zonder succes - probeerde in een aantal scènes in ‘Inglourious Basterds’, waarin hij een bijrol speelde. ‘Buddenbrooks’ is uiteraard geen slechte film, maar het is wel een film die nooit écht op gang komt en die weinig tot niets tot het genre toevoegt. Enkel voor de rabiate fans dus.